REVIEW: Fotofabriek – Retroprints

[Let op: deze post is in samenwerking met Fotofabriek]

Vorige week vrijdag lag mijn lang verwachtte pakketje van Fotofabriek in de brievenbus! Of nou ja lang verwachtte, het heeft ongeveer 2 dagen geduurd voordat ik de foto’s in huis had. Dus lang mag ik het eigenlijk niet noemen.

Precies twee weken geleden ben ik door Fotofabriek benaderd met de vraag of ik hun retroprints wilde testen en daar een stukje over op mijn blog wilde plaatsen. Natuurlijk wil ik dat! Super leuk! Maar poeh, welke foto’s ga ik afdrukken! Keuzestress!

De set die ik mocht uittesten is de Retroprints. 8 foto’s, met een afmeting van 10,2 x 12,7 cm (staand) voor slechts € 4,99.

Nadat ik een selectie van 8 foto’s gemaakt had ben ik naar de site van Fotofabriek gegaan. Belangrijk weetje: Om je foto’s uit te kiezen en af te drukken heb je niet perse een account nodig. Het is wel aan te raden, want mocht je nou onderbroken worden of een grotere opdracht willen afdrukken waar je meer tijd voor nodig hebt dan kan je deze opslaan om vervolgens later weer mee makkelijk verder te gaan.

Het uploaden van de foto’s is erg makkelijk – kind kan de was doen.
Je kan er voor kiezen om de foto’s vanaf je computer/laptop te uploaden, maar het is ook mogelijk om foto’s vanaf je Facebook of Instagram account te importeren. (Het koppelen van je account is heel simpel).

Er bestaat de mogelijkheid om je foto’s nog te voorzien van een leuke/passende tekst, decoratie of kies voor een kleurrijke achtergrond. Zelf heb ik er voor gekozen om het simpel te houden.

Misschien niet heel verrassend, maar ik heb 6 zwart wit en 2 kleuren foto’s door Fotofabriek af laten drukken. Nou vraag je je vast af, waarom ik niet alles zwart wit heb gedaan. Dat komt omdat ik heel benieuwd was naar de kwaliteit van de kleur foto’s.

GOED, de foto’s lagen vorige week vrijdag dus in de bus. Het was alleen al super cool om de naam van mijn blog op de envelop te zien staan! Ik was echt heel benieuwd naar de foto’s! Toen ik de stevige envelop open maakte was ik blij verrast. De foto’s zaten kleurig verpakt in het plastic. Ik werd nog meer verrast toen ik de foto’s uit de verpakking haalde. Zijn dit mijn foto’s?!



Waar ik had verwacht dat de foto’s op het bekende fotopapier gedrukt zouden worden, van dat papier wat ik de loop der tijd gaat omkrullen, was het tegendeel waar. De foto’s van de Retroprints worden afgedrukt op een soort kartonachtig papier. Heel gaaf en heel mooi! Want het geeft je foto’s niet de standaard fotolook die je verwacht. Ik vind juist dat het de foto’s er luxer uit laat zien. Zoals de kaarten die je bijvoorbeeld bij een museum, tentoonstelling of expositie kunt kopen. (Dus ik zeg het nog eens; ZIJN DIT MIJN FOTOS?!)

De foto’s hebben een soort polaroidachtig uiterlijk. De balans en helderheid van de kleuren (dit geld zowel voor de zwart wit als voor de kleur foto’s) zijn prachtig. Ik denk dat de foto’s ook zeker (mede dankzij de witte rand) mooi in een fotolijst zullen staan.

Naast foto’s afdrukken kan je bij Fotofabriek ook een fotoboek maken.
En ik zal eerlijk zijn, na deze Retroprints ben ik wel heel erg nieuwsgierig geworden naar hun fotoboeken. Wie weet, wordt vervolgd? ;P

Je fotoproducten afdrukken bij Fotofabriek is in ieder geval een aanrader!


Liefs,
Sabrina

Mysterieus Pakketje

Het begon allemaal afgelopen maandag, 18 September 2017.
Aan het begin van de middag ontving ik in mijn PostNL app de melding dat er een pakketje voor mij klaar stond. Het zou de volgende dag tussen 12.00 uur en 14.00 uur bezorgd worden.

Mijn eerste reactie was “Huh? Maar ik heb toch helemaal niks besteld…”
Ik controleerde mijn mail en had inderdaad geen bestellingen staan die ik nog moest ontvangen.
Had ik dan meegedaan aan wedstrijden? Nee, voor zover ik wist niet meer. Ik had nergens bericht van gekregen dat ik wat gewonnen had. Ik had aan niemand mijn adresgegevens doorgegeven. Hoe kon dit?

Uit enige verbazing plaatste ik een post op Facebook.
Waar direct aan aantal vrienden op reageerden.
“Misschien een foutje van PostNL?”
“Wellicht een verrassing”
“Kijk je uit? Er gaan de laatste tijd hele rare verhalen rond over pakjes die afgeleverd worden maar dan ineens weer opgehaald worden…”
“Is het niet toevallig een melding van een pakket die je eerder hebt ontvangen? Dat had ik een tijd terug in elk geval..”
“Misschien hebben ze je verhaal over haarproducten wel gelezen ;)”

De derde reactie was ook, voor heel even, door mijn hoofd geschoten. Maar hoe groot is de kans dat dat gebeurd? Ja… aan de andere kant, je weet maar nooit.

Ondertussen deed ik een poging om de afzender te Googlen. CPD. Ik had werkelijk geen idee wie het was, waar het voor stond. Het adres deed mijn wenkbrauwen alleen maar meer fronzen. Ik kwam namelijk uit bij het hoofdkantoor van L’oréal in Hoofddorp. Wat kon dit pakketje toch zijn? Zou het echt zo’n ‘nep’ pakket zijn?

Ik had besloten om het pakket toch aan te nemen. Klopte het niet? Dan kon ik het linea recta naar het postkantoor om de hoek brengen voor een retourtje.

Goed… Vandaag heb ik het pakketje in ontvangst genomen.
Bij openen ging ik als eerste direct opzoek naar een papier. Een factuur, een retourformulier. Ik was opzoek naar bewijs van een bevestiging dat het goed zat of wellicht hartstikke fout was. Ik kan jullie vertellen dat ik opgelucht adem haalde toen ik de toch wel zware door openmaakte. Ik citeer:

“Gefeliciteerd!
U bent de gelukkige winnaar van een Loving Blends Avacado Karité pakket!
Veel plezier ervan!
Het Garnier – Nutrisse team”

In de doos zat een zwart tasje wat met een strik was dichtgebonden. In grote letters stond er L’Oréal Paris op het tasje. In het tasje zelf zat een Avacado Olie en Karité Boter shampoo, conditioner én haarmasker van Garnier’s Loving Blends.


Wat een grap! Ik was gewoon één van de winnaars!
Het was zooo lang geleden dat ik hier aan had deelgenomen, dat ik het niet meer wist. Maar wees eerlijk, je verwacht ook niet dat je iets zult winnen. Ik niet tenminste. Meestal doe ik mee onder het mom van “Niet geschoten is altijd mis”.

Na het bestuderen van de producten schoot ik in de lach. Een tijdje terug had ik een oproep op Facebook geplaatst meet daarin de vraag of mijn vrienden een goed middel wisten tegen pluis haar (vandaar ook die ene reactie 😉 ). En wat denk je… Deze Loving Blends shampoo, conditioner en haarmasker zijn voor zeer droog of pluizig haar! Wat een toeval! Haha!

Ik wil L’oréal Paris en Garnier hartelijk bedanken voor deze verrassing! Ik ben er erg blij mee en kijk er naar uit de producten uit te proberen. (Ik voel een nieuwe post aan komen ;))

Tot de volgende keer lieve lezers!

Liefs,
Sabrina

Tinder

Datingapps, er is tegenwoordig niks geks aan. Dat was vroeger wel ander met datingsites. Maar tegenwoordig lijk je iedereen er over te horen. Iedereen lijkt wel een datingapp op z’n smartphone te hebben staan.

Tinder, Happn, Badoo, Pepper en Lexa zijn een handje vol datingapps van de vele apps die er beschikbaar zijn. (Typ maar eens dating in bij de appstore, er komen zoveel keuzes te voorschijn. Gewoon bizar).

Ik hoor de mensen om mij heen regelmatig over dit soort apps. Meestal Tinder en Happn. Zelf is mijn telefoon datingapp-vrij. Of beter gezegd hij was datingapp-vrij. Tinder is toch wel een app die ik veel voorbij hoor komen, zowel bij vrienden, collega’s en op tv. Dus besloot ik om voor mijn blog een week lang Tinder uit te proberen.

Per dag heb ik korte aantekeningen gemaakt met dingen die mij opvielen, irriteerde en meer. Dus hierbij een kijkje in mijn Tinder-dagboek.


Dag 1:
Op 15 mei 2016 installeerde ik de app, koos wat foto’s voor mijn pro
fiel uit en begon met swipen. Alles ging naar links. Te jong. Te oud. Nee, nee en… nee. Eigenlijk kwam ik er al meteen achter dat dit niks voor mij is. Dit zou een lange week worden…

Tinder
Dag 2:
Dag twee begon net als de eerste dag met links, links en naar links. Ben ik kieskeurig? Nee. Maar ergens vind ik het vreemd dat deze vleeskeuring er is. Een foto kan dan nog zo perfect zijn, een tekst op een profiel zo mooi ‘geknutseld’, maar wie zegt dat die persoon van binnen net zo mooi is? Normaal zegt men: een foto zegt meer dan duizend woorden. Met uitzondering van de foto’s op Tinder…

Op deze tweede dag ben ik me gaan focussen op de leeftijd van de heren die voorbij kwamen. Onder de 25 naar links. Boven de 29 ook naar links. En alles daar tussen? Ook naar links. Ja, op deze manier zou ik echt matches krijgen… not. Dus wat deed ik. Ik schakelde twee vriendinnen in. We zouden die middag naar een foodfestival gaan, we eindigde uiteindelijk in de frozen yogurt bar en daar heb ik mijn telefoon aan hun overhandigd. “Swipen jullie maar voor mij.”
Ik hield mijn hart vast…

Aan het eind van deze dag had ik, dankzij de meiden, 10 matches. Waarvan 1 vrijwel meteen een berichtje stuurde. O hemel, waar was ik aan begonnen!

Dag 3:
Deze dag begon met een nieuw berichtje van één van de matches. Het was een ander dan de dag er voor. Mijn telefoon ging tegen half 8 af. Man, die was er vroeg bij…

Op deze derde dag had ik nog steeds contact met de match van de vorige dag (laat ik hem voor het gemak T noemen). Met name in de avond berichtjes over en weer. Ergens ben ik wel benieuwd hoe lang het contact met hem stand houd. Het gesprek met de andere match (ik noem hem maar A) kwam wat moeilijker op gang.

Op deze derde dag kwamen daar 3 matches bij. Wederom twee daarvan met dank aan het geswipe van de meiden op de dag er voor, want zelf gaat alles nog steeds naar links. Maar dan heb je de derde toch zelf gedaan?!, kan ik jullie horen denken. Tsjaa… dat was een klein swipe foutje. Oeps…

Deze derde dag was trouwens ook de dag dat ik een “Super Like” mocht ontvangen. Geen idee wat dat was, dus maar even de meiden geappt. Het blijkt dat je dan kan zien wie je een gesuper liked geeft, maar omdat de dames deze heer ook al geliked hadden was dit dus al een match…

Dag 4:
Goed, inmiddels zit ik aan mijn vierde Tinderdag. En nog steeds swipe ik naar links. Waarom? Ik weet het niet. Ergens voelt het heel raar om iemand aan de hand van een foto naar rechts te swipen. Al heb ik op aandringen van de meiden vandaag wel twee keer naar rechts geswipet…

Er is overigens nog steeds contact met T. Al weet ik niet zo goed wat ik er mee aan moet. Hij blijft berichtjes sturen, maar enige interesse in wat ik doe of wat mij bezig houdt doet ie niet. Het gesprek met A leek een beetje op gang te komen, maar is inmiddels stilgevallen. Daarnaast heeft één van de nieuwe matches van dag 3 mij nu ook benaderd. Nee, het is niet de match die ik per ongeluk naar rechts swipete, maar de Super Like.

Dag 5:
Vandaag was weer een linksdag.

Afgelopen nacht weer een berichtje van T gehad met de mededeling dat hij er weer was (hij was die avond naar cabaret in het theater geweest). Dus ik vroeg hoe het was. Een kort antwoord volgde.

Vandaag wederom bericht van Super Like (de match). Ook kreeg ik vandaag zowaar een berichtje terug, na 2 dagen stilte, van één van de eerste matches op dag 2.  Van A heb ik niks meer gehoord.

Vandaag heb ik trouwens mijn tweede Super Like mogen ontvangen. Dit was een links, ook al voelde dit rot om te doen. Ik hou absoluut niet van vleeskeuring, maar op Tinder kan je haast niet anders.

Overigens ben ik vandaag maar liefst 5 bekenden tegengekomen. 2 collega’s, een oud collega, oud klasgenootje en de ex van een vriendin. 4 van de 5 heb ik naar links geswipet bij de vijfde heb ik Tinder uitgezet.

Dag 6:
Nog 2 dagen en de week is om. Het einde is in zicht!

T stuurt nog steeds berichtjes. Hij toont nog steeds weinig interesse, waarom blijf je dan berichtjes sturen? Super Like (de match) stuurt ook nog steeds actief berichtjes, dit contact loopt anders als met T. Super Like vraagt ook regelmatig dingen en toont interesse. Hetzelfde geld voor de match die zich twee dagen stil hield (laat ik hem maar even J noemen, want volgens mij begint het aardig verwarrend te worden).

’s middags ging ik lunchen met een collega slash vriendin. Zij was één van de meiden die op de tweede dag voor mij is gaan swipen. Ze pakte m’n telefoon om een kijkje op Tinder te nemen. Ze opent de app en komt oog in oog met de collega die de dag er voor in beeld verscheen voordat ik Tinder uitzette. Maar zij herkende hem niet van werk en heeft hem de Super Like gegeven. Op dat moment kreeg ik een hartverzakking. Een like, zeker (dat zou dan trouwens mijn eerst echte rechts zijn geweest). Maar Super Like… Als hij nog actief is op Tinder verschijnt straks tijdens het swipen mijn naam in beeld met een grote blauwe ster. O jee…

Die avond heb ik niet meer geswipet.

Dag 7:
Nog 1 dag en dan is het weer zondag en dan zit mijn week Tinderen er echt op. Waar het aan het begin van de week zo langzaam leek te gaan, kan ik nu zeggen dat de week toch wel best snel voorbij ging.

Vandaag ben ik meer gaan swipen uit nieuwsgierigheid. Kijken of ik bekenden tegen zou komen. En ja hoor, ik ben nog geen minuut aan het swipen en het is “Hallo bekend gezicht”. Ook kwam ik de jongen tegen die, bijna een jaar geleden, de vloer in mijn appartement heeft gelegd. En… ik heb vandaag, zonder aandringen of advies, iemand zowaar naar rechts geswipet. Waarom? Geen idee. Maar het was wel een match….

Wat de berichtjes betreft.
Vanochtend ontving ik een berichtje van J. En ook met Super Like (de match) is nog steeds contact. Van T heb ik vandaag niks gehoord. Nou zou ik hem zelf ook een berichtje kunnen sturen, maar dat doe ik niet.

Dag 8:
Daar is die dan, de laatst dag. Vandaag ben ik een week ‘actief’ op Tinder. Tenminste als je het zo kan noemen, want ja zelf heb ik per ongeluk iemand naar rechts geswipet en 1x bewust. Vandaag maar even op Tinder gezeten, alles ging naar links… Wederom een Super Like ontvangen, wederom links…

Wat de matches betreft… Enkel nog contact met Super Like (de match).
Verder niet echt iets bijzonders te melden over deze dag.

Ik eindig deze Tinderweek met 15 matches. Niet slecht voor iemand die alles naar links heeft geswipet. Dus meiden, bedankt! 😉


Wat ik in het begin zelf heel erg irritant vond aan deze app is dat het mij niet duidelijk was dat ik een gewenste leeftijd in kan stellen. Want dat is toch best logisch?! Nou zal ik eerlijk zijn, ik was zelf ook niet zo snugger om bij de instellingen te kijken. Het lijkt mij logischer dat je de gewenste leeftijd kan invullen bij het aanmaken van je profiel, toch?

Conclusie na één week op Tinder.
Zoals ik op de eerste dag al concludeerde (en wat ik vooraf al vermoede) is een datingsapp niks voor mij. Wellicht heeft het er ook mee te maken dat ik niet zo veel vertrouwen heb ik mijn medemens. Want wie verzekerd mij dat ik wel echt contact heb met de persoon op de foto… Desondanks vind ik het toch bijzonder mooi om te zien dat er mensen zijn die hun ware liefde via deze datingapps vinden.

Is mijn expriment geslaagd?
Ik vind zelf van niet. En daarom heb ik, met veel moeite, besloten om mijn experiment met een week te verlengen. Daarnaast geef ik mijzelf, met nog meer moeite, de opdracht om minimaal 3 likes per dag uit te delen. En ook daadwerkelijk gesprekken te starten. Dat gaat nog een hele opgave worden… Ik hou jullie op de hoogte.

Tinder is dan wel niks voor mij, maar misschien is het wel wat voor jou 😉
En alle Tindergebruikers: Veel plezier en succes.

Liefs,
Sabrina