Bijna drie weken geleden, dinsdag 29 Augustus om precies te zijn, was het dan eindelijk zover.
Om 10.00 uur zaten we in de auto op weg naar Leiden.
Het Rijksmuseum van Oudheden.
Niet een heel groot museum, maar ook niet heel klein.
Een museum van drie verdiepingen.
Het museum met een prachtige collectie aan Egyptische artefacten.
Al jaren stond dit museum op mijn lijstje van plekken die ik graag wil bezoeken. En dat heeft niet zomaar een reden. Zoals velen van jullie misschien al weten ben ik dol op geschiedenis. Altijd al geweest. Maar ik heb echt een zwak voor het oude Egypte. De piramides, Farao’s en hiërogliefen. Ik heb er een enorme fascinatie voor. Wat zou ik graag terug in de tijd willen reizen om een kijkje te kunnen nemen in dat prachtige oude Egypte.
Ik heb mijn liefde voor het oude Egypte niet altijd gehad. Tijdens mijn jaren op de middelbare school had ik helaas alleen in mijn eerste twee jaar geschiedenis. Die lessen werden gegeven door een lerares die een passie had voor Egypte en alles wat daar bij hoorde. Bijna iedere les ging dan ook wel over Egypte. Zelfs zo vaak dat het bij mij mijn neus uit kwam (iets wat ik me nu natuurlijk niet meer kan voorstellen). Ik kan mij nog goed herinneren dat ik ooit een keer dacht; “Weer dat stoffige Egypte…”
Of ik mijn liefde voor deze indrukwekkende geschiedenis van het leven rond de Nijl aan mijn docente van toen de danken heb, ik weet het niet… Ik ontdekte de Farao’s, piramides en de rest ergens in mijn derde of vierde schooljaar. We moesten toen een spreekbeurt houden. Met dank aan mijn moeder kwam ik op het idee om mijn spreekbeurt over Toetanchamon (de jongste Farao (tot nu toe ontdekt) ooit) te houden. Wauw wat vond ik dat geweldig! Ik had collage’s gemaakt en had een spreekbeurt van, volgens mijn klasgenoten, té veel kantjes. Maar ik kon er geen genoeg van krijgen.
Toen in 2012 de speciale tentoonstelling van Toetanchamon, die de hele wereld over reisde, zijn stop in Nederland maakte kon mijn geluk niet meer op. Dit was mijn kans om de schatten, sarcofaag en hét dodenmasker waar ik ooit over vertelde te zien. Helaas heb ik de tentoonstelling nooit bezocht…
Maar gelukkig hebben we in Leiden het Rijksmuseum van Oudheden. Het museum van Nederland met een vrij grote Egyptische collectie. En deze zomer was dan eindelijk het moment dat ik deze mooie schatten uit het verre verleden mocht aanschouwen. Het is moeilijk te geloven dat de stukken die ik in Leiden gezien heb duizenden jaren oud zijn. Hoe hebben de mensen die dingen toen ooit kunnen maken? Hoe maakten zij in vredesnaam die grote piramides?! Het materiaal waar deze van zijn gemaakt wegen zeker wel tonnen!
Dit museum had voor mij een aantal highlights:
* De tempel in de hal.
* Een stuk van een tombe met een gat in de wand, gemaakt door grafrovers.
* Dat de meeste stukken gewoon in open lucht stonden, een deel is maar afgeschermd
door glas.
* De verschillende sarcofagen, prachtig versierd met hiërogliefen in allerlei kleuren.
Het was een vrij fris bezoek. Reden hiervoor is dat het o.a. bij de Egyptische tentoonstelling continu 19 graden Celsius is. Dit geld ook voor een aantal andere ruimtes van het museum.
Het Rijksmuseum van Oudheden is zeker een aanrader! Afgezien van de prachtige zalen die gevuld zijn met Egyptische schatten, hebben ze ook een aantal andere mooie tentoonstellingen. Al steekt voor mij de Egyptische er met kop en schouders boven uit.
Tot slot heb ik nog een paar foto’s. Of nou ja… eerlijk gezegd zijn het er iets meer dan een paar…
Tot de volgende keer!
Liefs,
Sabrina