LiefsSabrina.nl

Titel: Onbekend

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Daar ben ik weer!
Het is alweer even geleden, maar op 7 september (wat zeg ik… dat zijn al bijna 2 maanden!!!) heb ik een stukje van een verhaal online gezet. *Klik hier om terug te gaan naar mijn vorige blogpost*

Onder dit bericht vind je een tweede fragment van het verhaal waar ik de afgelopen maanden aan geschreven heb. Het is nog lang niet af en ik ben er dan ook nog druk mee bezig. Naar een pakkende, spannende, nieuwsgierig makende titel ben ik nog zoekende. (Suggesties zijn welkom 😉 )

Ook dit keer ben ik erg benieuwd naar wat je hier van vindt.
Let me know en tot snel!

Liefs,
Sabrina

   Eenmaal op de parkeerplaats aangekomen kijken de meiden om zich heen.
   ‘Nikki!’ Probeert Nova voor de zoveelste keer die avond, maar wederom klinkt er nog steeds geen reactie.
   ‘Haar auto staat er nog’ merkt Lauren op.
   ‘Zou ze met iemand afgesproken hebben?’ Oppert Sarah.
   ‘Midden in het bos? Dat lijkt me stug’ reageert Lauren snel.
   Jessica kijkt een beetje verloren om zich heen ‘Het zou kunnen toch? Misschien met die jongen waar ze de laatste tijd zo geheimzinnig over doet.’
   Wat er precies aan de hand is, is Nova niet duidelijk. Wat ze wel weet is dat dit absoluut niet goed is. Ze wilt het niet toegeven, zeker niet aan de meiden, maar ze voelt het aan alles. ‘Moeten we iets doen? Haar ouders bellen? Onze ouders bellen? Of Jason…’ dat laatste zegt ze voorzichtig voordat de meiden weer denken dat haar crush op hem nog niet over is.
   ‘Voor hetzelfde geld haalt ze weer eens een grap met ons uit.’ Lauren slaat haar armen over elkaar. ‘Ik denk dat we ons niet gek moeten laten maken. Weten jullie nog die keer dat ze ons had opgesloten in dat lokaal op school…’
   ‘Of die keer dat we met z’n vijven naar het strand gingen en ze bewust niet getankt had waardoor we op de terugweg met een lege tank kwamen te zitten’ vult Jessica aan.
   ‘Of toen met kerst, dat ze alle naamlabels van onze cadeaus had verwisselt’ het is Sarah.
   Ja, daar kan Nova ze geen ongelijk in geven. Ze weten allemaal dat Nikki graag een geintje met hun uithaalt. En die geintjes kunnen altijd heel erg uit de hand lopen. Misschien moet ze dat nare gevoel in haar buik maar gewoon negeren. Nikki’s auto staat hier tenslotte nog en haar spullen lagen nog op het kamp. De meiden hebben gelijk, dit alles schreeuwt om een grap van Nikki. ‘Oké, oké… Ja, Nikki houdt ons inderdaad vaak graag voor de gek.’

Flashback

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Omdat ik de laatste periode hier akelig stil ben geweest kom ik met een flashback van de afgelopen maanden. Wat heb ik gedaan? Wat hield mij bezig?

Januari/Februari:
Eind januari kwam ik op het idee om mijn haar te knippen. Het moest kort en wel direct. Diezelfde middag belde ik de kapper van mijn vader, omdat ik wist dat mijn eigen kapper op zo’n korte termijn geen plek zou hebben. 3 uur na mijn telefoontje zat ik in de kappersstoel en lagen mijn lange lokken op de grond. Mijn haar was zo kort dat invechten helaas niet meer ging. Gelukkig lukte dat twee weken na mijn knipbeurt wel weer!!!

Twee weken na mijn knipbeurt besloot ik om mijn haren te verven. Violet, Colorista van L’oreal. Permanente kleuring. Ik verfde het zelf…

Maart:
In Maart liep ik met twee liter ijs van San Marco onder mijn arm over straat én was het hoog nodig tijd om mijn uitgroei bij te kleuren.

Ook slaagde ik voor mijn laatste examen. Hiermee kwam een einde aan een (korte) periode van intensief leren en was ik (éindelijk) officieel Assistent Drogist.

Husdon Bay opende haar deuren in de stad. Dus een bezoekje, met aankopen, kon niet uitblijven.

Ik stemde voor de gemeenteraadsverkiezingen en kocht geweldige witte sneakers met een hele tof stik.

Eind deze maand kwam ik tot de conclusie dat ik dit violet-kleurtje in mijn haar toch wel een beetje zat werd. En met het oog op de lente en zomer mijn haar toch wat lichter wilde hebben.

April:
In April at ik o.a. garnaal kroketjes (al hadden ze meer weg van bitterballen) bij Hoofdstad Brasserie. Die zijn daar echt heeeeerlijk!!! Ik geloof dat we met z’n tweeën wel drie of vier porties hebben genuttigd.

Ook had ik een reünie van de dierentuin. Met alle oud collega’s van 2008 (toen ik er net kwam werken) tot 2011/2012 (toen ik nog lang niet van plan om weg te gaan) gingen we uiteten. Best gek om iedereen weer te zien, zeker als je je bedenkt dat je sommigen 5 a 6 jaar geleden voor het laatst gezien hebt. Het was een gezellige avond. Ik hoop dat we het nog eens over zullen doen.

Op Koningsdag besloot mijn vader om broodjes te verkopen in de Krommestraat. Jullie kunnen vast wel raden wie er in uitgedost in een koksbuis, sloof en natuurlijk oranje door de straat liep. Yup, MOI. Speciale Italiaanse broodjes (Puccia) met speenvarken (Porchetta). Aangezien de meeste mensen die langs onze tafel liepen niet wisten wat Porchetta was en ik dat eigenlijk bij iedereen dus wel kon uitleggen, duurde het niet lang voordat ik mij in de volgende situatie bevond:
“Zo, dus jullie verkopen broodjes met porchetta” klonk de
man die langs onze tafel liep.
Ik knikte en aangezien al onze vorige klanten geen idee                                                           hadden wat porchetta is zei ik: “Dat is speenvarken. Heel
lekker!”
“Ik weet wat porchetta is” antwoordde de man.
Ik was een tikkeltje verbaasd. Hij zag er nou niet bepaald uit                                                    als een kenner of Italiaans, maar wie ben ik om daar over te                                                      oordelen. Misschien ging deze man wel regelmatig op                                                                  vakantie naar Italië en is een broodje Porchetta wel iets wat                                                      hij heel graag eet. Mijn ogen rolde bijna uit hun kas toen ik de
man ineens vloeiend Italiaans hoorde praten met zijn vrouw.
Daarna vertelde hij dat hij in de regio had gewoond waar
deze vleeswaren vandaan komt. Maar natuurlijk…

Mei:
Mei is nog maar net begonnen, maar belooft nu al een leuke maand te worden.
* The Greatest Showman komt deze maand uit op dvd. Verkrijgbaar
vanaf 2 mei!!!
* De verjaardag van Liefs Sabrina.
* Aanmelding voor de opleiding tot Drogist.
* Afspraak bij de kapper!!!
* Het Songfestival (Ja, ik ben nog steeds fan 🙂 )
* En dan zijn er nog de dingen die ik nu vergeet en al het onverwachtse
wat er staat te gebeuren.

 

Still here…

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Hier is een teken van leven van mij.
Ik schaam mij echt enorm, het is echt veel te lang geleden dat ik ook maar wat online heb gezet. En dan te bedenken dat Liefs Sabrina deze maand 2 jaar bestaat. Hoe dan?

De tijd gaat echt ongelooflijk snel, en ik post echt ongelooflijk weinig.
Ik kan nu wel weer gaan roepen dat ik daar verandering in wil gaan brengen, maar dat heb ik inmiddels al zo vaak gezegd dat dat alles behalve geloofwaardig klinkt.

De afgelopen periode waren druk. Ik was druk met studeren (ja, ik ben ondertussen geslaagd en as we speak zal word ik aangemeld voor een vervolg opleiding van drie maanden!!)

Maar goed, hier is dus een teken van mij. Ik leef nog steeds!
Binnenkort ben ik weer meer online met nieuwe posts!

Tot snel,

Liefs,
Sabrina

Hiep hiep… *bijna* hoera!

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Dit jaar, ook al is dat dan pas in Mei, bestaat LiefsSabrina.nl twee jaar. Twee hele jaren… (Oké eerlijk gezegd dacht ik dat het er al meer zouden zijn, maar ik heb hiervoor natuurlijk diverse andere blogs gehad). Twee jaar online vraagt om iets nieuws. Waar Liefs Sabrina vorig jaar Instagram op ging, ga ik dit jaar een ander avontuur aan met mijn blog. Updates geef ik nu vooral door via mijn persoonlijke Facebookpagina, via Twitter en via Insta, maar omdat ik merk dat ik via die laatste twee kanalen toch niet het bereik heb wat ik graag zou willen heb ik besloten om daar nog ééntje aan toe te voegen.

*Tromgeroffel*

Vanaf vandaag is Liefs Sabrina te vinden op Facebook met een compleet eigen Facebookpagina! Oké, de pagina staat misschien al een tijdje online, maar ik vond het ergens ook zo sneu om deze aankondiging te doen met een lege pagina…

Liefs Sabrina is op Facebook te vinden als Liefs Sabrina of als @BlogLiefsSabrina.
Posts zijn zowel bij Facebook, Twitter als Insta te vinden onder de hashtag #LiefsSabrina.

Ik wil alle lieve lezers en volgers oproepen om Liefs Sabrina te volgen op Facebook, Twitter en Instagram. Dit moet je zeker doen als je niks wilt missen!

Liefs,
Sabrina

Facebook: Liefs Sabrina // @BlogLiefsSabrina
Instagram: Liefs Sabrina // @Liefs_Sabrina
Twitter: Liefs Sabrina // @LiefsSabry

2018

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

 A new year is like a blank book. The pen is in your hands. It’s a chance to write a beautiful story.
Write a good one! 

Have a lovingly, spectacular, adventurous, creative and wonderful 2018!

Dit is toch wel de boodschap die ik met iedereen wil delen. Sommige van jullie zullen hem ondertussen ongetwijfeld al voorbij hebben zien komen op mijn verschillende social media kanalen of hebben hem via de app ontvangen.

Ik heb geen idee hoe het met jullie zit, maar 2017 is voor mij echt voorbij gevlogen. De afgelopen weken had ik alles behalve een Sinterklaas- en Kerstgevoel, laat staan dat ik al bezig was met Oud en Nieuw. Zelfs op de 30ste voelde oudejaarsavond nog weken ver. En eerlijk gezegd heb ik geen verklaring voor dit gevoel.

2017 is voor mij een jaar geweest wat in het teken heeft gestaan van het afsluiten van een mooi hoofdstuk in mijn leven. Begin dit jaar stopte ik in de dierentuin, na ruim acht jaar was mijn rol hier voltooid en eindigde daarmee een groot hoofdstuk van mijn leven. Tegelijkertijd was het begin van 2017 ook het begin van een nieuw avontuur. Een nieuwe baan bij één van de grootste drogisterijketens. Het is een jaar geweest waarin ik heel veel geleerd heb en mezelf nog beter heb leren kennen. Maar zoals ik al eerder aan gaf, is 2017 vooral een jaar geweest die voorbij is gevlogen…

Dus zeg ik welkom 2018!
Een jaar die ik weer met een lijstje goede voornemens instap. Wat die goede voornemens zijn? Dat lijstje vind je hieronder.

– Italiaans leren (het is toch wel heel kneuzerig dat deze ieder jaar weer terug is te vinden in dit lijstje. Ondertussen had ik toch allang vloeiend Italiaans moeten kunnen, maar helaas niets is minder waar… Voor dit jaar heb ik een heel handig hulpmiddel, althans ik hoop dat het zo uit pakt. Meer hierover lees je binnenkort online!)
– Voorlopig geen boeken meer kopen, eerst moet ik maar eens alle titels die ongelezen in mijn kast liggen lezen. Ik kan jullie vertellen dat dat een HOOP boeken zijn. (Ik denk wel een stuk of 30… *bloost*)
– Meer sporten, hardlopen (Yup, ook die keert wederom terug…)
– Nog meer genieten van de (kleine) dingen in het leven, overal wat meer bij stilstaan (want alles is niet zo vanzelfsprekend als dat we denken)
– Meer tijd stoppen in schrijven, fotograferen en bloggen. (Dit zijn toch de dingen die ik het leukste vind om te doen, maar het afgelopen jaar toch een beetje uit het oog ben verloren).

2018 gaat een jaar worden waarin ik weer meer tijd aan mijn blog, mijn hoekje online, wil besteden. Het jaar waarin ik meer naamsbekendheid voor Liefs Sabrina heel gaaf zou vinden, maar tegelijkertijd ook heel eng vind klinken.

Het is een jaar waarvan ik me heb besloten om hem te nemen zoals hij komt. Dat heb ik het afgelopen jaar ook gedaan en dat is me prima bevallen.

Tot snel lieve lezers!

Liefs,
Sabrina

NaNoWriMo, update 3

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

En hier is nog een Nanowrimo update!
Eerder vertelde ik jullie al dat mijn inspiratie voor dit verhaal voort is gekomen uit een bekende boekenreeks en film. Welke dat zijn? De tijd is daar om dat aan jullie bekend te maken.

*Tromgeroffel*

Mijn Nanowrimo verhaal van 2017 is gebaseerd op een verhaal wat de meesten van jullie wel zullen kennen. Mijn verhaal is gebaseerd op Suzanne Collins haar wereldberoemde Hunger Games reeks.
Ja, jullie lezen het goed. Mijn verhaal is gebaseerd op de wereldberoemde Hunger Games.

De boeken gaan inmiddels al wat jaren mee. Het eerste deel verscheen ruim 9,5 jaar geleden. Deel twee volgde in 2009 en het laatste deel kwam zo’n 7 jaar geleden uit. In 2012 verscheen de eerste film. Het tweede deel kwam uit in 2013. Het laatste boek werd ingedeeld in twee films waarvan het eerste deel in 2014 is verschenen en het vervolg in 2015.

De hele Hunger Games gekte heeft mij toen nooit echt gegrepen. Het leek niet echt iets voor mij. Tot 2017… Ik zag de film per toeval op tv en was vrij snel om. Tot mijn verbazing was daar vrijwel direct inspiratie voor een verhaal. Inspiratie die ik bewaarde voor Nanowrimo.

Degenen die de originele boeken gelezen hebben zullen wellicht wat overeenkomsten vinden in mijn verhaal. Maar ik beloof jullie dat ik er verder toch wel echt mijn eigen Sabrina-twist aan heb gegeven.

Sorry, hier nog steeds geen scene’s. Maar het duurt nu niet lang meer 😉

Liefs,
Sabrina

NaNoWriMo, update 2

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

LSOp moment van schrijven is het 1 December. Als ik het bericht dan eindelijk online zet zijn we inmiddels al weer 3 dagen verder….

Zoals jullie allemaal weten zit November er op. Daarmee is er ook een einde gekomen aan de Nanowrimo-maand. Eerlijk gezegd kijk ik al uit naar volgend jaar!

Updates tijdens mijn Nanowrimo uitdaging zijn helaas niet gelukt. Het schrijven (en het leren voor het eerder benoemde examen) namen meer tijd in beslag dan ik had verwacht. Daarnaast ging het gewone leven ook door. Werken, het huishouden…

Jullie vragen je nu vast en zeker af of ik dié 50.000 woorden gehaald heb. Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost, maar ik heb uiteindelijk de 50.000 weten te halen. Nou klinkt het vast heel dramatisch, maar 30 november was nog nooit zo mooi ;P

In de ochtend had ik mijn examen en bleek dat ik geslaagd was. Ik moet heel eerlijk zijn dat deze uitslag toch een soort van onverwachts kwam, maar dat is een ander verhaal. Naast dat ik die ochtend slaagde voor mijn examen, waren daar die 50.000 woorden die mij achtervolgde. De laatste twee dagen had ik geen woord meer op papier gezet. Mijn aandacht ging volledig uit naar het leren. Dit had natuurlijk wel de consequentie dat ik achter zou komen te liggen op schema. En man dat deed ik… Ik had twee dagen schrijven gemist, dat betekende dat ik 3.334 woorden achter liep. En met de 1.667 die ik er op deze laatste dag nog bij moest schrijven kwam ik op een totaal van 5.001 woorden die ik even in een avondje uit mijn vingers moest weten te persen. Want hoe dan ook ik zou en moest het halen. En ik kan jullie vertellen dat 5 duizend en één woorden een hoop zijn voor 1 avond. MAAR… het is me gelukt! Jawel, ik heb de 50.000 woorden behaald! Meer zelfs! Ik wist 5.970 op het scherm te krijgen. Dat zijn er bijna 1.000 meer! Woohoo!!!

Ben ik blij met het eindresultaat? YES!
Heeft het mij bloed, zweet en tranen gekost? JA!
Heb ik met mijn handen in mijn haar gezeten? O JA, MEERDERE KEREN.
Ging het schrijven vlot? MWAH, NIET ALTIJD. ER WAS EEN DIEPTE PUNT WAARBIJ IK HET DOCUMENT MET MIJN VERHAAL BIJNA VERWIJDERD HAD. OEPS…
Heeft het mij slapeloze nachten bezorgd? EEN PAAR…
Is het, het waard geweest? ZEKER WETEN!

Oké, dit is het voor nu. Don’t shoot me!
Er volgt echt heeeeeel snel een post met fragmenten uit mijn geschreven verhaal. ECHT WAAR 😉

Liefs,
Sabrina

NaNoWriMo

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

LS
Het is hier veel te lang stil geweest. Dit was ik zeker niet van plan. Ik zag de maand November op Liefs Sabrina in het teken staan van NaNoWriMo (voor de mensen die niet bekend zijn met Nanowrimo, wees gerust ik leg het hieronder zo verder uit). Ik was van plan om minimaal één keer in de week een update te plaatsen, maar de maand November blijkt toch iets drukker dan ik verwacht. Naast dat ik deze maand weer deelneem aan de Nanowrimo uitdaging heb ik eind deze maand ook een examen staan (en daar moet uiteraard voor geleerd worden).

Begin deze maand is mijn NaNoWriMo avontuur van 2017 van start gegaan. Voor degenen die er nog niet eerder van hebben gehoord: November is de National Novel Writing Month. Dit houdt in dat je 30 dagen de tijd een compleet nieuw verhaal (roman) van 50.000 woorden op papier te zetten. Yup, 50.00 woorden, dat zijn er een hele hoop. Om tot dit aantal te komen is het van belang om iedere dag minimaal 1.667 woorden te schrijven, anders is het echt niet te doen.


2013
Mijn eerste keer Nanowrimo was echt een drama. Ik was totaal onvoorbereid. Ik kan mij nog herinneren dat ik tijdens de cursus Creatief Schrijven voor het eerst van dit spektakel hoorde. Mijn lerares vertelde er tijdens de cursus over. Iemand die zij kende deed het ook, het was een hele uitdaging. Zelfs voor iemand die al jaren schrijft. Dus wat bedacht ik mij die ochtend… Juist: “Dat ga ik ook proberen.”
Compleet onvoorbereid begon ik aan deze uitdaging. Ik had eerlijk gezegd geen idee waar ik over wilde schrijven en begon gewoon… Het zal jullie dan zeker vast niet verbazen dat het mij niet is gelukt om de 50.000 woorden te behalen. Ik kwam slechts tot een magere 7.838 woorden.

2014
Mijn tweede jaar Nanowrimo ging een stuk vlotter. Ik wist waarover ik wilde schrijven en had soort van een plan (in mijn hoofd, natuurlijk niet op papier). Dat jaar leken de woorden uit mijn vingers te vliegen en voordat ik het wist liep ik duizenden woorden voor op het schema. Ik eindigde dit jaar met een compleet verhaal van ruim 60.000 woorden. 10.000 meer! Wat een mijlpaal en dat voor een tweede keer.

2015
Waar het in 2014 mij zo makkelijk af ging, kwam 2015 met meer obstakels. Ik denk dat het mij makkelijk gelukt was mits ik die periode niet ontiegelijk druk was voor de Schrijvers Academie. Het was misschien iets te ambitieus van mij om naast al mijn schrijfopdrachten voor de academie ook nog eens een verhaal van 50.000 woorden uit mijn vingers te persen. 4.941 woorden…

2016
Dit jaar was werkelijk waar een ramp… Ik zat niet lekker in mijn vel en kreeg geen woord op papier. Na een aantal hopeloze pogingen om iets op papier te zetten heb ik met tegenzin toch maar besloten om de handdoek in de ring te gooien.

NU – 2017
Ook dit jaar ben ik de uitdaging weer aangegaan. Dit jaar is misschien wel het moeilijkste jaar, want naast het schrijven ben ik druk aan het leren voor een examen. En dat gaat natuurlijk voor het schrijven. Ik probeer nu vooral in de avonduurtjes aan mijn verhaal te werken en tot nu toe loopt alles, tot mijn verbazing, op rolletjes. Ik heb een idee, weet waar ik naartoe wil schrijven en loop bijna een dag voor op de woorden. Voor het eerst heb ik vooraf een plan gemaakt. Ik ben natuurlijk niet vooraf begonnen met schrijven, want dat gaat in tegenstrijd met de Nanowrimo regels (al moet je natuurlijk helemaal zelf weten of je je hier wel aan wilt houden). Dit jaar ben ik vooraf mijn personages gaan uitschrijven; hoe zien ze eruit, wie is hun familie, wie zijn hun vrienden en wat voor karakter hebben ze. Natuurlijk een lange lijst met zowel meisjes- als jongensnamen. Richtlijnen voor het verhaal; waar speelt het zich af, grove omschrijving van de omgeving en per hoofdstuk puntsgewijs opgeschreven wat er moest gebeuren (dit is mij overigens alleen voor de eerste vier hoofdstukken gelukt…)
Op 1 november klonk het startschot en ben ik echt van start gegaan met mijn verhaal. Het tempo zat er goed in en ik liep als snel voor op de richtlijnen voor het woordaantal. Er is één dag dat ik niet geschreven heb, dat is dag 11 geweest. Maar omdat ik op de tiende dag al op het woordaantal van dag 11 zat heb ik hier gelukkig geen verlies aan geleden. Vandaag is de 22ste dag en ik kan jullie vertellen dat ik nog altijd op schema loop, al moet er vandaag natuurlijk nog wel geschreven worden. Aan het einde van vandaag zal ik volgens het schema 36.666 woorden op moeten hebben. Dit gaat een eitje worden. Gisteren eindigde ik mijn dag namelijk met 36.327 woorden. Als ik dit weet vol te houden dan moet het mij makkelijk lukken om die 50.000 te behalen (of daarmee mijn verhaal ook af is moet ik dan nog maar eens zien).

Dus de komende acht dagen ben ik nog hard aan het schrijven. Ergens best een gek idee dat ik straks misschien wel een verhaal heb dat helemaal af is…

Ik ga jullie nog niet vertellen waar mijn Nanowrimo verhaal van dit jaar over gaat. Wel kan ik jullie vertellen dat ik mij heb laten inspireren door een bekende boekenreeks, die ook verfilmd is. Het is een verhaal dat me de afgelopen maanden heeft ingepakt. Meer kan ik voorlopig nog niet zeggen.

Wat ik jullie al wel vast kan beloven is dat mijn volgende Nanowrimo update snel zal volgen. Ondanks dat ik het doodeng vind zal ik dan een paar fragmenten uit mijn verhaal plaatsen. Ben je benieuwd? Hou dan mijn blog en Istagram pagina (@Liefs_Sabrina) in de gaten.

Tot de volgende keer!
Liefs, Sabrina

LS

Nieuwe Look

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Precies 10 dagen geleden, op 10 oktober, ging ik naar de kapper. De knipbeurt zelf stelt meestal niet zo veel voor; puntjes, meer niet. TENZIJ het echt nodig is. Wat bij mij altijd het meeste tijd in beslag neemt is het verven. Dan weer lichter, dan weer donkerder, een keer rood, gekleurde plukjes, een veertje hier een veertje daar, noem maar op.

Meestal speur ik van te voren het internet af opzoek naar leuke ideeën voor een nieuw model of andere kleur. Daarnaast kijk ik ook altijd naar de foto’s die mijn kapper, Nanny’s HariDo, post op Facebook en Instagram. Dit keer kwam ik uit bij rosé blond. Maar ja was dat wel mogelijk met mijn haar? Mijn haar had veel blond aan de onderkant, als ik het mij goed herinner was ik toen voor een balayage gegaan, maar het zou zo ook maar een ombre kunnen zijn geweest…

Rosé is wat ik mij in mijn hoofd haalde. Daarbij geen idee of het mogelijk was. En hoe wilde ik het nou precies? Het hele haar of plukjes hier en daar? Of wilde ik al dat blonde wat ik had rosé blond hebben? Wat wel duidelijk was is dat ik totaal nog geen idee had hoe ik het wilde hebben, het enige wat ik wist wat de kleur. En dan wist ik nog niet eens zeker of het met mijn donkere haar (met blonde onderkant) mogelijk was…

In plaats van telefonisch een afspraak te maken besloot ik om even bij mijn kapper binnen te stappen. Zo kon ik vragen naar de mogelijkheden, konden zij zien waarmee ze moesten werken en kon er makkelijker worden inschatten hoeveel tijd de klus in beslag zou nemen (indien dit natuurlijk mogelijk was). Inmiddels stond er een mapje “Ideeën voor kapper” op m’n telefoon waar allerlei toffe roze-achtige kapsels in stonden.


Om 08.30 uur liep ik op 10 oktober de salon in. Toch wel met een enig onderbuik gevoel. Inmiddels was voor mij duidelijk dat ik niet mijn hele haar roze wil de hebben, dat was misschien toch wel iets té drastisch, maar ging ik dit echt doen? Na nog een kort overleg met mijn kapper werd mijn haar goed door geborsteld waarna de ontkleuring er werd ingezet. De blonde plukken werden zorgvuldig uitgezocht en hoog ingezet met ontkleuring. Langzaam maar zeker werd mijn haar één grote folie bos. De overige blonde plukken werden ingesmeerd met een vloeibare, bijna waterige, bruine haarverf die gelijk was aan mijn eigen kleur. Ik geloof dat ik bijna een uur met de ontkleuring in m’n haar heb gezeten, misschien zelfs wel langer…

Terwijl ik met zo’n dertig folies in m’n haar zat liet de kapper mij de tube met roze verf zien die hij zou gaan gebruiken. De verf was best wel roze, ik denk dat je de kleur wel kan vergelijken met fuchsia roze. Das best heftig, niet waar? Nou dat vond ik in ieder geval wel. De kapper bood toen aan om te kijken of hij de kleur wat zachter kon krijgen. Dit werkte helaas averechts. De kleur in zijn mengschaaltje kleurde stoplicht rood. Oeps.. Dan toch maar voor fuchsia roze!

Na het uitspoelen van de ontkleuring was het tijd voor de roze verf. Het ging om kleuring uit een tube, die tot ongeveer 8 weken in je haar blijft zitten. De opgelichte plukken werden uit mijn natte donkere haarbos geplukt en één voor één ingesmeerd met de fuchsia roze verf. Nadat de roze verf lang genoeg in mijn haar had gezeten werd het er uitgespoeld en volgde een beschermend haar conditioner van Olaplex. (Zowel de ontkleuring als de bruine en roze haarverf waren ook met een formule van Olaplex gemengd om zo mijn haar tijdens de verfbehandelingen te beschermen.)

Toen ik eenmaal weer met een handdoek om mijn schouders in de kappersstoel zat bekeek ik mijn haar in de spiegel. Tussen al dat natte bruine haar zaten alle roze plukken bij elkaar geplakt. Zo ontzettend roze dat ik dacht: “O mijn hemel, wat heb ik nu gedaan…’
Het was niet echt spijt wat ik voelde, maar het was wel OVERduidelijk dat ik moest wennen aan mijn nieuwe look. Gelukkig ging dat sneller dan gedacht. Na ruim vijf uur liep ik super blij met roze lokken de salon uit. (Ja! Ik heb daar ruim 5 uur lang in de kappersstoel gezeten).

Helaas is deze rosé kleur niet permanent, wat betekent dat hij langzaam maar zeker met iedere wasbeurt wat minder zal worden. Maar gelukkig zijn daar de gekleurde haarmaskers die door mijn kapper verkocht worden. Het is een tube van het door hun veel gebruikte merk CHI. Van dit kleurenmasker hoef ik één keer in de week, maar een heel klein beetje toe te voegen aan mijn (witte) conditioner. Er moet een weegschaal bij aan te pas komen en er zit wellicht wat tijd in, maar het helpt mij wel om de rosé kleur te behouden 🙂

Voor iedereen die benieuwd is naar welke kapper ik ga.
De oplettende lezer is de naam misschien al opgevallen, de kapper waar ik mijn haar altijd laat knippen en verven heet Nanny’s HairDo (voorheen bekend als Haarmode Nanny). Deze salon zit op het Neptunusplein en is van dinsdag t/m zaterdag geopend. Nanny’s HairDo is een gezellige salon, waar ze naast haar producten ook nog hele leuke sieraden en andere accessoires verkopen. Wat ik zelf heel fijn vind aan deze salon is dat ze werken met een vast team die al jaren met elkaar werken. Daarnaast hangt er een echt ‘huiskamergevoel’.

Nanny’s HairDo online:
Website: www.NannysHairDo.nl
Instagram: Nannys_HairDo
Facebook: Nanny’s HariDo
Twitter: @HaarmodeNanny

Tot slot heb ik natuurlijk nog de foto’s van mijn verfresultaat 😉
Armand, nogmaals heel erg bedankt voor deze nieuwe look!


Goed dit was het voor. Tot de volgende keer!

Liefs,
Sabrina

Pe-pe-pepernoot

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Het is bijna een maand geleden dat ze hun deuren hier in Amersfoort opende.
Middenin het centrum, in de Riddergang, bij het Sint Jorisplein.
Ik heb het natuurlijk over dé Van Delft Pepernotenfabriek pop-up shop.
Hét pepernoten walhalla!


Ze hebben hier echt zo veel smaken pepernoten dat het gewoon weg onmogelijk is om met één zak de winkel te verlaten. Naast de ‘gewone’ chocolade pepernoten, hebben ze hier nog veel meer. Dit jaar komen ze zelfs met 15 nieuwe smaken!! Er is echt voor ieder wat wils. Maar dan kan ook niet anders al je keuze hebt uit MEER DAN 50 SMAKEN!!!

Ik denk dat het inmiddels twee jaar geleden is dat ik voor het eerst een Van Delft Pepernotenfabriek winkel binnen liep. Het was in Maastricht. Met twee smaken pepernoten verliet ik toen de winkel. Framboos en Yoghurt.

Dit keer is de verleiding wel heel groot. Deze winkel is praktisch om de hoek. Maar ik, een gigantische zoetekauw, ben sterk genoeg om al dat lekker te weerstaan, of toch niet… Inmiddels heb ik deze pepernotenhemel al drie keer bezocht. DRIE keer! Als ik nou iedere keer met één zakje pepernoten de winkel had verlaten was dat natuurlijk nog niet zo’n ramp geweest. Echter ben ik iemand zonder zelfcontrole, iemand die dol is op zoets (en iemand die waarschijnlijk tegen de tijd dat Sinterklaas met zijn stoomboot in Nederland aankomt geen pepernoot meer kan zien).

Tijdens mijn eerste bezoek kocht ik drie zakken pepernoten, waar ik dan een zakje gewone kruidnoten bij cadeau kreeg! Ik kocht pepernoten met appeltaart-, kokos- en tiramisusmaak. Deze laatste waren een cadeautje voor mijn vader.

En jawel, de volgende dag stond ik weer in de winkel. Dit keer verliet ik de winkel met stroopwafel, truffel-kaneel en drop (met een gratis zakje gewone kruidnoten). Drop? Ja, drop! (Ik ben gewoon heel nieuwsgierig naar hoe ze smaken. Nee, ik heb ze nog niet geproefd).

Twee weken later was het dan tijd voor mijn derde bezoek.
Voor mijn moeder kocht ik glutenvrije pepernoten (ja die hebben ze ook). Als ik eerlijk ben vind ik ze niet echt op pepernoten lijken, ze zijn namelijk toch wel een stukkie groter. Ik hoop dat ze net zo smaken als de ‘gewone’ pepernoot. Ook kocht ik nog een zakje stroopwafel en een zakje caramel zeezout (beide cadeautjes). Voor mij zelf nam ik nog een zakje Blueberry pie. Het liefst was ik de winkel uitgelopen met een zakje tompouce pepernoten, maar helaas deze lagen niet in de winkel. Ook in de webshop kon ik ze niet vinden… Ik denk dat ik na dat laatste bezoekje de winkel zeker nog wel zeker tien keer (als het niet meer is) bezocht. Meerdere malen heb ik aan medewerkers gevraagd of de tompouce pepernoten al in de winkel lagen.
“Eind deze week krijgen we weer nieuwe smaken” – “Eind volgende week komen er weer nieuwe smaken”

Op de Facebookpagina van Van Delft De Pepernotenfabriek had ik een bericht voorbij zien komen dat de pepernoten met tompouce-smaak eind deze week in de winkel zouden moeten liggen. Dus bracht ik vandaag wederom een bezoek aan het pepernoten walhalla. Ik vermoedde dat de pepernoten roze zouden zijn en startte mijn zoektocht in de winkel. Overal stonden zakken met zure matten en framboos. Lagen de tompouce pepernoten dan nog steeds niet in de winkel. Plots viel mijn oog de onderste plank van de stelling. Ja, daar lagen ze dan eindelijk! EINDELIJK!

Inmiddels heb ik mijn zakje met tompouce pepernoten geopend.
Ze ruiken niet anders dan de gewone pepernoot. En de smaak? Ze zijn lekker! Al vind ik de smaak wel moeilijk te omschrijven. Ze smaken inderdaad naar tompouce, maar of het nou alleen het roze is van de tompouce of de hele tompouce is die ik proef, daar ben ik nog niet helemaal over uit. Maar dat maakt ze zeker niet minder lekker! Mocht je denken; “Tompouce pepernoten, want een vreemde combi…” Ze zijn ECHT een aanrader!!! Me = Happy 🙂

Voor de liefhebbers die graag een bezoekje aan zo’n prachtige pepernotenwinkel van Van Delft willen brengen. In de volgende steden zijn er al pop-up stores geopend;
– Almere
– Arhnem
– Breda
– Den Bosch
– Deventer
– Eindhoven
– Emmen
– Enschede
– Groningen
– Harderwijk
– Hilversum
– Leiden
– Lelystad (Bataviastad)
– Maastricht
– Middelburg
– Nijmegen
– Rotterdam
– Utrecht
– Veenendaal
– Venlo

Zoals jullie hierboven kunnen zien is het al een aardig lijstje. En iedere dag komen daar weer nieuwe winkels bij! Dit lijstje vind je onderaan deze post.

En als je denkt dat ze alleen pepernoten verkopen, dan heb je het mis. Je kan hier ook terecht voor verschillende taaitaai producten!

Naast een lijstje van de winkels heb ik natuurlijk ook geprobeerd om een zo compleet mogelijk lijstje met de smaken te maken die ze verkopen.

Weet je wat misschien nog wel het allerleukste is? Ze hebben in de winkel een grote tafel staan met kommen, potten of schaaltjes gevuld met pepernoten. Ieder kommetje, schaaltje of pot heeft een andere smaak die geproefd kan worden! (Mocht je nieuwsgierig zijn naar een smaak, maar vind je hele zak toch nog wat spannend, dan kan je altijd een pepernoot proeven).

Liefs,
Sabrina

P.S.
Hieronder het lijstje dat ik gemaakt heb van alle smaken pepernoten die tot nu toe in de Van Delft Pop-up Stores te krijgen zijn. NOTE: Er worden elke week nog steeds nieuwe smaken bekend gemaakt!

Lijst met smaken