Vorige week zondag, 26 juni 2016, werd de Hof in Amersfoort voor de allerlaatste keer omgetoverd tot ultiem kinderspeelparadijs Clowntjeshof. Een dag met een lach en een traan. Het blijft een gek idee dat dit de laatste keer is geweest…

19 jaar lang heeft dit evenement voor kinderen plaats gevonden. 19 jaar lang stonden vele clowns en schminksters om 12.00 uur klaar voor de kinderen. De Hof gevuld met springkussens, een zweefmolen, rodeostier, hindernisbaan, kop van Jut en een vangspel. Er waren poffertjes, suikerspinnen en popcorn, ijs van San Marco en laten we de karaoke en het vuurspuwen niet vergeten. 19 jaren lang werd dit prachtige initiatief voor kinderen georganiseerd door Paula & Jos de Boer.

Ik kan mij nog wel herinneren dat ik als klein meisje langs de Hof liep en alle springkussens en clowns zag staan. Vroeger was ik niet zo’n held, dus liep ik hard door. Clowns vond ik altijd maar eng. (Dat vind ik trouwens nog steeds. Dit grote voeten, grote rode neuzen, dat wilde oranje haar en die gekke witte gezichten…). Nooit gedacht dat ik daar jaren later zelf als clown zou staan. De afgelopen 3 jaren heb ik onderdeel mogen zijn van deze bijzondere clownsfamilie. De eerste twee jaren heb ik aan dit kinderfeest deelgenomen als clown. Vorige week zondag zat ik op de schminkstersstoel.

De afgelopen twee jaren als clown heb ik als bijzonder ervaren. Bijzonder, omdat ik daar met mijn ‘angst’ tussen allemaal clowns stond. Bijzonder, omdat kinderen mij (als clown) totaal niet eng vonden.

Het eerste jaar was ik een WK-clowntje. Het tweede jaar een clown met veel te veel glitter. En mijn derde, en helaas laatste keer, dan als schminkster. Al die blije koppies die voor mij
van de stoel sprongen. Clowns, (winter)prinsesjes (lees: Elsa), tijgers, hondjes, Captain American (dat was een hele uitdaging), Spiderman, vlindertjes en meer. De glimlachen en stralende ogen waren schitterend! Ergens heb ik ook nog mijn ballonvouwskills gebruikt om een uitelkaargedraaide tekkel om te toveren tot olifant. Moeder en kind waren beide blij verrast. En dan waren daar nog de ouders en kinderen die mij herkende van, jawel, de dierent

Deze laatste dag eindigde voor ons clowns in een cirkel. “Hij was maar een clown” van Ben Cramer klonk en werd gezongen door Jeroen (de zoon van Paula & Jos). Alle clowns stonden met hun armen om elkaar heen, terwijl zij meezongen. Best een emotioneel moment. Ondanks dat ik nog niet zo lang onderdeel ben van de clownsfamilie, raakte het mij. Ik heb zeker wat traantjes weggepinkt, en ik was niet de enigste. Nadat het nummer was afgelopen was daar als verrassing voor Paula en Jeroen de burgermeester van Amersfoort. Zowel Paula als Jos werden toen onderscheiden met een erepenning. Jeroen nam hierbij de onderscheiding in ontvangst voor zijn vader, die afgelopen jaar is overleden.

Het was een mooie dag met een zwart randje. De regen huilde met ons mee.

Gisteren, 2 juli 2016, was daar het etentje met alle clowns bij Pallas Athene. Een laaange tafel met ruim 30(?) man. Jammer genoeg kon niet iedereen er bij zijn. Het was een avond vol gezelligheid.

Bedankt Paula & Jos!
(En natuurlijk alle clowns, schminksters en andere vrijwilligers die Clowntjeshof mogelijk hebben gemaakt 😉 )

Liefs,
Sabrina

P.s.
Artikel De Stad Amersfoort
Artikel Amersfoort Nieuws
Artikel AD