Test foto’s

Jullie raden nooit wat ik vandaag gedaan heb!
Sinds tijden, maanden en misschien wel sinds jaren heb ik weer eens met een fototoestel foto’s gemaakt. (Los natuurlijk van de foto’s de ik bijna dagelijks maak met mijn mobiel)
CANON COPYRIGHT
Mijn tante heeft voor haar vakantie een nieuwe compacte (echt simpele) camera gekocht. Het was aan mij om deze te testen en in te wijden. Een wandelingetje naar de supermarkt (meteen een goede training voor mijn knie) leek mij hier een goed moment voor. 

Zo stiekem mogelijk heb ik een aantal voorbijgangers geprobeerd te fotograferen. En dat was best eng. Wat als ze mij door hadden? Gelukkig is de nieuwe camera van mijn tante maar een klein ding dus valt hij niet zo op. Heel nonchalant met de camera in mijn hand de lens naar achter gericht. Het resultaat: Te veel lucht, te weinig persoon.

Het was zeker wel te merken dat ik al een tijdje geen echte camera meer in handen heb gehad. Sommige dingen verleer je niet, maar inspiratie en (in)zicht. Ja… dat was wel een dingetje. Ik denk dat ik uiteindelijk toch wel iets van 100 foto’s gemaakt heb.

Zie hieronder de paar testfoto’s die mijn strenge keuring zijn doorstaan. (En zelfs dan ben ik er nog niet helemaal tevreden over.

Liefs,
Sabrina

—————————————————————————————————————————————

NaNoWriMo, update 3

En hier is nog een Nanowrimo update!
Eerder vertelde ik jullie al dat mijn inspiratie voor dit verhaal voort is gekomen uit een bekende boekenreeks en film. Welke dat zijn? De tijd is daar om dat aan jullie bekend te maken.

*Tromgeroffel*

Mijn Nanowrimo verhaal van 2017 is gebaseerd op een verhaal wat de meesten van jullie wel zullen kennen. Mijn verhaal is gebaseerd op Suzanne Collins haar wereldberoemde Hunger Games reeks.
Ja, jullie lezen het goed. Mijn verhaal is gebaseerd op de wereldberoemde Hunger Games.

De boeken gaan inmiddels al wat jaren mee. Het eerste deel verscheen ruim 9,5 jaar geleden. Deel twee volgde in 2009 en het laatste deel kwam zo’n 7 jaar geleden uit. In 2012 verscheen de eerste film. Het tweede deel kwam uit in 2013. Het laatste boek werd ingedeeld in twee films waarvan het eerste deel in 2014 is verschenen en het vervolg in 2015.

De hele Hunger Games gekte heeft mij toen nooit echt gegrepen. Het leek niet echt iets voor mij. Tot 2017… Ik zag de film per toeval op tv en was vrij snel om. Tot mijn verbazing was daar vrijwel direct inspiratie voor een verhaal. Inspiratie die ik bewaarde voor Nanowrimo.

Degenen die de originele boeken gelezen hebben zullen wellicht wat overeenkomsten vinden in mijn verhaal. Maar ik beloof jullie dat ik er verder toch wel echt mijn eigen Sabrina-twist aan heb gegeven.

Sorry, hier nog steeds geen scene’s. Maar het duurt nu niet lang meer 😉

Liefs,
Sabrina

NaNoWriMo, update 2

LSOp moment van schrijven is het 1 December. Als ik het bericht dan eindelijk online zet zijn we inmiddels al weer 3 dagen verder….

Zoals jullie allemaal weten zit November er op. Daarmee is er ook een einde gekomen aan de Nanowrimo-maand. Eerlijk gezegd kijk ik al uit naar volgend jaar!

Updates tijdens mijn Nanowrimo uitdaging zijn helaas niet gelukt. Het schrijven (en het leren voor het eerder benoemde examen) namen meer tijd in beslag dan ik had verwacht. Daarnaast ging het gewone leven ook door. Werken, het huishouden…

Jullie vragen je nu vast en zeker af of ik dié 50.000 woorden gehaald heb. Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost, maar ik heb uiteindelijk de 50.000 weten te halen. Nou klinkt het vast heel dramatisch, maar 30 november was nog nooit zo mooi ;P

In de ochtend had ik mijn examen en bleek dat ik geslaagd was. Ik moet heel eerlijk zijn dat deze uitslag toch een soort van onverwachts kwam, maar dat is een ander verhaal. Naast dat ik die ochtend slaagde voor mijn examen, waren daar die 50.000 woorden die mij achtervolgde. De laatste twee dagen had ik geen woord meer op papier gezet. Mijn aandacht ging volledig uit naar het leren. Dit had natuurlijk wel de consequentie dat ik achter zou komen te liggen op schema. En man dat deed ik… Ik had twee dagen schrijven gemist, dat betekende dat ik 3.334 woorden achter liep. En met de 1.667 die ik er op deze laatste dag nog bij moest schrijven kwam ik op een totaal van 5.001 woorden die ik even in een avondje uit mijn vingers moest weten te persen. Want hoe dan ook ik zou en moest het halen. En ik kan jullie vertellen dat 5 duizend en één woorden een hoop zijn voor 1 avond. MAAR… het is me gelukt! Jawel, ik heb de 50.000 woorden behaald! Meer zelfs! Ik wist 5.970 op het scherm te krijgen. Dat zijn er bijna 1.000 meer! Woohoo!!!

Ben ik blij met het eindresultaat? YES!
Heeft het mij bloed, zweet en tranen gekost? JA!
Heb ik met mijn handen in mijn haar gezeten? O JA, MEERDERE KEREN.
Ging het schrijven vlot?
MWAH, NIET ALTIJD. ER WAS EEN DIEPTE PUNT WAARBIJ IK HET DOCUMENT MET MIJN VERHAAL BIJNA VERWIJDERD HAD. OEPS…
Heeft het mij slapeloze nachten bezorgd?
EEN PAAR…
Is het, het waard geweest? ZEKER WETEN!

Oké, dit is het voor nu. Don’t shoot me!
Er volgt echt heeeeeel snel een post met fragmenten uit mijn geschreven verhaal. ECHT WAAR 😉

Liefs,
Sabrina

NaNoWriMo

LS
Het is hier veel te lang stil geweest. Dit was ik zeker niet van plan. Ik zag de maand November op Liefs Sabrina in het teken staan van NaNoWriMo (voor de mensen die niet bekend zijn met Nanowrimo, wees gerust ik leg het hieronder zo verder uit). Ik was van plan om minimaal één keer in de week een update te plaatsen, maar de maand November blijkt toch iets drukker dan ik verwacht. Naast dat ik deze maand weer deelneem aan de Nanowrimo uitdaging heb ik eind deze maand ook een examen staan (en daar moet uiteraard voor geleerd worden).

Begin deze maand is mijn NaNoWriMo avontuur van 2017 van start gegaan. Voor degenen die er nog niet eerder van hebben gehoord: November is de National Novel Writing Month. Dit houdt in dat je 30 dagen de tijd een compleet nieuw verhaal (roman) van 50.000 woorden op papier te zetten. Yup, 50.00 woorden, dat zijn er een hele hoop. Om tot dit aantal te komen is het van belang om iedere dag minimaal 1.667 woorden te schrijven, anders is het echt niet te doen.



2013

Mijn eerste keer Nanowrimo was echt een drama. Ik was totaal onvoorbereid. Ik kan mij nog herinneren dat ik tijdens de cursus Creatief Schrijven voor het eerst van dit spektakel hoorde. Mijn lerares vertelde er tijdens de cursus over. Iemand die zij kende deed het ook, het was een hele uitdaging. Zelfs voor iemand die al jaren schrijft. Dus wat bedacht ik mij die ochtend… Juist: “Dat ga ik ook proberen.”
Compleet onvoorbereid begon ik aan deze uitdaging. Ik had eerlijk gezegd geen idee waar ik over wilde schrijven en begon gewoon… Het zal jullie dan zeker vast niet verbazen dat het mij niet is gelukt om de 50.000 woorden te behalen. Ik kwam slechts tot een magere 7.838 woorden.

2014
Mijn tweede jaar Nanowrimo ging een stuk vlotter. Ik wist waarover ik wilde schrijven en had soort van een plan (in mijn hoofd, natuurlijk niet op papier). Dat jaar leken de woorden uit mijn vingers te vliegen en voordat ik het wist liep ik duizenden woorden voor op het schema. Ik eindigde dit jaar met een compleet verhaal van ruim 60.000 woorden. 10.000 meer! Wat een mijlpaal en dat voor een tweede keer.

2015
Waar het in 2014 mij zo makkelijk af ging, kwam 2015 met meer obstakels. Ik denk dat het mij makkelijk gelukt was mits ik die periode niet ontiegelijk druk was voor de Schrijvers Academie. Het was misschien iets te ambitieus van mij om naast al mijn schrijfopdrachten voor de academie ook nog eens een verhaal van 50.000 woorden uit mijn vingers te persen. 4.941 woorden…

2016
Dit jaar was werkelijk waar een ramp… Ik zat niet lekker in mijn vel en kreeg geen woord op papier. Na een aantal hopeloze pogingen om iets op papier te zetten heb ik met tegenzin toch maar besloten om de handdoek in de ring te gooien.

NU – 2017

Ook dit jaar ben ik de uitdaging weer aangegaan. Dit jaar is misschien wel het moeilijkste jaar, want naast het schrijven ben ik druk aan het leren voor een examen. En dat gaat natuurlijk voor het schrijven. Ik probeer nu vooral in de avonduurtjes aan mijn verhaal te werken en tot nu toe loopt alles, tot mijn verbazing, op rolletjes. Ik heb een idee, weet waar ik naartoe wil schrijven en loop bijna een dag voor op de woorden. Voor het eerst heb ik vooraf een plan gemaakt. Ik ben natuurlijk niet vooraf begonnen met schrijven, want dat gaat in tegenstrijd met de Nanowrimo regels (al moet je natuurlijk helemaal zelf weten of je je hier wel aan wilt houden). Dit jaar ben ik vooraf mijn personages gaan uitschrijven; hoe zien ze eruit, wie is hun familie, wie zijn hun vrienden en wat voor karakter hebben ze. Natuurlijk een lange lijst met zowel meisjes- als jongensnamen. Richtlijnen voor het verhaal; waar speelt het zich af, grove omschrijving van de omgeving en per hoofdstuk puntsgewijs opgeschreven wat er moest gebeuren (dit is mij overigens alleen voor de eerste vier hoofdstukken gelukt…)
Op 1 november klonk het startschot en ben ik echt van start gegaan met mijn verhaal. Het tempo zat er goed in en ik liep als snel voor op de richtlijnen voor het woordaantal. Er is één dag dat ik niet geschreven heb, dat is dag 11 geweest. Maar omdat ik op de tiende dag al op het woordaantal van dag 11 zat heb ik hier gelukkig geen verlies aan geleden. Vandaag is de 22ste dag en ik kan jullie vertellen dat ik nog altijd op schema loop, al moet er vandaag natuurlijk nog wel geschreven worden. Aan het einde van vandaag zal ik volgens het schema 36.666 woorden op moeten hebben. Dit gaat een eitje worden. Gisteren eindigde ik mijn dag namelijk met 36.327 woorden. Als ik dit weet vol te houden dan moet het mij makkelijk lukken om die 50.000 te behalen (of daarmee mijn verhaal ook af is moet ik dan nog maar eens zien).


Dus de komende acht dagen ben ik nog hard aan het schrijven. Ergens best een gek idee dat ik straks misschien wel een verhaal heb dat helemaal af is…

Ik ga jullie nog niet vertellen waar mijn Nanowrimo verhaal van dit jaar over gaat. Wel kan ik jullie vertellen dat ik mij heb laten inspireren door een bekende boekenreeks, die ook verfilmd is. Het is een verhaal dat me de afgelopen maanden heeft ingepakt. Meer kan ik voorlopig nog niet zeggen.

Wat ik jullie al wel vast kan beloven is dat mijn volgende Nanowrimo update snel zal volgen. Ondanks dat ik het doodeng vind zal ik dan een paar fragmenten uit mijn verhaal plaatsen. Ben je benieuwd? Hou dan mijn blog en Istagram pagina (@Liefs_Sabrina) in de gaten.

Tot de volgende keer!
Liefs, Sabrina

LS