Huisarts

Afwezig

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Hallo allemaal, daar ben ik weer.
Het is hier even stil geweest. Twee maanden en 2 dagen om precies te zijn. Maar ik ben nu weer terug van weggeweest!

Waarom het hier zo stil was?
Precies een maand geleden vertrok mijn vliegtuig naar Italië, waar ik twee weken heb mogen genieten van het land, de mensen, het eten (metname het eten!) en mijn familie. Internet en WiFi was daar erg beperkt. Ik had een zonnige update vanuit het zuiden wel zien zitten, maar de WiFi verbinding dacht daar helaas anders over. Inmiddels bevind ik mij precies twee weken en drie dagen weer op Nederlandse bodem.

De periode voor mijn vakantie was best heftig. Naast dat gedoe met mijn ogen was ik ook erg moe, soms tot duizelingen aan toe. Diepte punt was toch wel dat ik soms gewoon niet meer op mijn benen kon staan en meerdere malen per dag het gevoel had dat ik weg kon zakken. Het vreemde was dat ik er thuis niet zoveel last van had, de klachten leken zich vooral voor te doen bij inspanning (bijv. op het werk). Toen ik besloot dat het hoog nodig tijd was om de huisarts een bezoek te brengen, bleek deze met vakantie te zijn. Zul je altijd zien… Dan maar naar de waarnemend arts, want dit had lang genoeg geduurd. Ik belde op maandagochtend de waarnemende huisartsenpraktijk en wilde in eerste instantie een afspraak maken voor de woensdag. Maar na het horen van mijn klachten moest ik van de assistent zo snel mogelijk komen en kon al met een halfuur terecht. Toch wel gek zo’n andere huisarts, iemand die je nog nooit eerder gezien hebt. Maar aan de andere kant; wellicht ook iemand met een frisse blik. Ik hoefde niet lang in de wachtkamer te wachten. Na het opsommen van mijn klachten en het vermoeden van bloedarmoede, werd mijn bloeddruk opgemeten. Die was te hoog (op zich niks vreemds, die heb ik wel eens eerder gehad. Iets met een operatie ofzo…). De waarnemend arts wilde bloed laten prikken. Mijn bloed zou dan onderzocht worden op te korten. Daarnaast konden mijn klachten ook duiden op iets anders. Namelijk een longembolie. Toen ik dit hoorde kreeg ik het toch wel extra benauwd… De arts wilde mij hier voor de zekerheid op laten testen. Ik hoef jullie vast niet te vertellen dat ik vrij angstig op mijn fiets naar het ziekenhuis zat.

Held als ik ben met naalden, zat ik natuurlijk lekker ontspannen in de prikstoel. Not… Terwijl ik de andere kant op keek werden de buisjes bloed afgetapt. Ik zou diezelfde middag nog door de huisarts gebeld worden met de uitslag van het longembolie onderzoek. Wat ik na het bloedprikken deed? Ik ging naar werk. Nog geen twee uur later ging de telefoon en was er een enorme opluchting. Geen longembolie. Wat het dan wel was? Daar zouden de uitslagen de volgende dag van klaar liggen. Ik moest dan zelf naar de praktijk bellen.

De volgende dag belde ik zoals afgesproken de praktijk.
“U wordt tussen 13.30 en 15.00 uur door de dokter teruggebeld” had de assistente gezegd.
Hoezo? Dacht ik. Bij mijn eigen huisarts kreeg ik die uitslagen van bloedonderzoeken altijd via de assistent. Zou er dan toch iets verkeerds gevonden zijn?
Om drie uur had ik nog steeds geen belletje gehad. Reden voor onrust, waren zij mij vergeten? Na drieën belde ik de praktijk. Het was er erg druk, ik zou vandaag nog gebeld worden, maar dan later. Nog geen halfuur later ging de telefoon. Daar was de uitslag.
Ik bleek last te hebben van een flinke bloedarmoede. IJzer te kort. Een veel te lage waarde aan vitamine B12 én een tekort aan foliumzuur.  Voor het ijzer tekort kreeg ik een recept die ik de volgende dag kon ophalen bij de apotheek. Voor de B12 en foliumzuur moest ik extra voedingssupplementen slikken, die ik gewoon bij de drogist kon halen. Na ong. 6 weken moest ik dan mijn bloed weer laten testen.

September de 13e mocht ik weer bloed prikken. Ze hebben toen gekeken naar de waardes van ijzer, foliumzuur, vitamine B12 en vitamine D. Afgelopen woensdag heb ik daar de uitslag van gekregen. Alles was goed. IJzer zelfs iets aan de hoge kant.

En ik merk het ook. Ik voel me stukken beter dan 6 weken geleden. Ik heb veel meer energie, heb meer kracht, voel me ontspannen en ben helemaal niet meer moe. Daarnaast merk ik het ook aan andere dingen. Zo had ik bijvoorbeeld helemaal geen inspiratie meer om te schrijven. Alles wat uit mijn vingers kwam was vlak. Maar ook dat is over. In mijn hoofd borrelen allemaal dingen die ik op papier wil gaan zetten. Grote kans dat er ook nog dingen tussen zitten die ik graag met jullie deel 😉

Kortom: Ik ben terug van weggeweest 🙂

Liefs,
Sabrina

P.s.
Dus binnenkort ook een nieuw deel van  “Zien” 😉

Hoofdpijn, 2

~ Sabrinadiana ~ 1 reactie

Hier een korte hoofdpijn update…

Kunnen jullie je nog mijn hoofdpijn bericht van eind vorige maand herinneren?
Zo niet? Klik dan hier om naar dat vorige bericht te gaan.

Mijn huisarts wilde eerst mijn gegevens van twee jaar geleden aanvragen bij het ziekenhuis en indien zij het nodig vond een doorverwijzing geven. Deze zou ik dan via de mail ontvangen. Tot op de dag van vandaag had ik nog niks gehoord. Dus besloot ik om zelf maar eens te gaan bellen. Daar heb ik achteraf gezien natuurlijk veel te lang mee gewacht.

Ik vertelde de assistent mijn verhaal en deze ging in mijn dossier kijken. Wat denk je… Op 3 juni is de doorverwijzing uitgeschreven en doorgestuurd naar het ziekenhuis. Hoe kan ik dan weten dat ik een afspraak mag maken???

De assistent heeft mij de doorverwijzing meteen toegestuurd. Waarna ik het ziekenhuis direct heb gebeld om een afspraak te maken bij de polikliniek oogheelkunde. Hier kan ik 27 juni terecht bij de oogarts. Dus wordt vervolgd…

Liefs,
Sabrina

Hoofdpijn

~ Sabrinadiana ~ 2 reacties

Al ruim een week loop ik rond met hoofdpijn waarbij ik het gevoel heb alsof mijn ogen uit hun kassen worden getrokken. Een heftige pijn, de hele dag door.

Ik heb wel vaker last van hoofdpijn. Oorzaak? Mijn ogen. Paracetamol, Saridon of een andere pijnstiller werken dan niet. De enige pijnverlichter is mijn bril. Met een beetje geluk ben ik er dan met een paar uur van af. Soms kan het een dag of twee duren, maar de pijn is dan wel verdraagzaam.

Wat er mis is met mijn ogen? Een jaar of 7 geleden zijn bij mij “Prisma ogen” geconstateerd. Mijn ogen werken niet goed samen. Hoe dat komt? Ik schijn met één oog scheel te kijken, maar omdat mijn ogen dat continu corrigeren is dit niet te zien. Gevolg hoofdpijn. Plus waar een ‘normaal’ mens alleen het gene scherp ziet waar hij/zij naar kijkt stellen mijn ogen het hele plaatje continu scherp waardoor ze geen rust krijgen. Dus nog meer hoofdpijn. Een bril moet mijn ogen meer rust bieden. Doordat mijn ogen dus continu aan het corrigeren zijn kan ik geen oogtest bij de opticien doen, de resultaten na de testjes kloppen niet. Daar zijn we zo’n twee jaar geleden achter gekomen. Na de gewone oogtest bleek mijn sterkte namelijk hetzelfde te zijn dan twee jaar daar voor (0,25 en 0,50). Het prismaonderzoek ging er helemaal niet. Lijnen die stil hoorde te staan bleken bij mij te verspringen. Dus werd ik doorverwezen naar een oogarts en optometrist. Na verschillende testen in het ziekenhuis bleek mijn prima flink achteruit te zijn gegaan, net als mij sterkte. 0,50 en 1,50…

Maar goed, terug naar nu. Het begon allemaal ruim een week geleden. Veel hoofdpijn en een trekkend gevoel aan mijn rechter oog. Hup bril op, dat zou vanzelf wel weg gaan. Echter werd het alleen maar erger. Op de derde dag was het zelfs zo erg dat kou de enige remedie leek. Daar lag ik dan met een verpakt raketje op mijn ogen… Toen dinsdag de pijn nog niet was afgenomen besloot ik de huisarts te bellen, wellicht was het tijd voor nieuwe glazen in mijn bril. Helaas kon ik pas die vrijdag terecht.

En afgelopen vrijdag was het dan eindelijk zover.
M’n ogen deden natuurlijk minder zeer, want zo gaat het altijd als je naar de huisarts moet. Je maakt een afspraak en tegen de tijd dat je er heen kan zijn de klachten al afgenomen. (Inmiddels is de hoofdpijn weer erger. Veel erger…)

Natuurlijk was ik veels te vroeg bij de huisartsenpraktijk. 07.50 uur en dat terwijl de praktijk pas om 08.00 uur open ging. Zucht… dan maar een extra rondje fietsen, want voor de deur wachten was ook zo iets… Een rondje verder en het was 08.00 uur. Ik was de eerste in de wachtkamer. Kort daarna volgde een andere dame. Zij was als eerst aan bod en daarna was het mijn beurt.

‘Dus je komt voor hoofdpijn’ zei mijn huisarts nadat ik plaats had genomen in de stoel tegenover haar.
   ‘Ja’ knikte ik voorzichtig. Haar toon beviel mij niet.
   ‘Wat voor soort hoofdpijn heb je?’
   Omdat mijn vorige huisarts inmiddels al een tijd met pensioen was, en ik bij deze arts nog niet eerder voor mijn oogklachten was geweest, kon ik het hele verhaal opnieuw vertellen. Ergens best vreemd, want zou ze dat niet in mijn dossier moeten kunnen opzoeken?
   ‘Maar als het je ogen zijn kan je toch naar een opticien?’ Klonk haar reactie nadat ik vertelde dat het vanuit m’n ogen kwam en waar normaal mijn bril hielp, dat nu niet het geval was.
   Dat kon dus niet… Toen ik benoemde dat ik prisma ogen heb keek ze mij met een lege blik aan. Over het feit dat de metingen van de opticien erg afweken van de resultaten van de optometrist volgde nog een gek gezicht. Ik liet mij niet door haar lege blikken beïnvloeden en vertelde rustig verder, terwijl zij mijn gegevens van 2 jaar geleden op de computer probeerde te zoeken. Toen ik vertelde dat ik het afgelopen weekend zelf ijs op mijn ogen had gelegd om de pijn te verzachten kreeg ik geen response. Alsof het heel normaal is om ijs op je ogen te houden om de pijn te verzachten.
   ‘Ik heb de gegevens van twee jaar geleden niet in de computer staan. Deze wil ik eerst opvragen bij het ziekenhuis en inkijken. Daarna kan ik wellicht een doorverwijzing geven.’
   Wellicht… Mocht ik de doorverwijzing krijgen, dan zou ik die wel via de mail ontvangen.

Nu ben ik heel erg benieuwd hoelang het duurt voordat ik wat hoor. Deze huisarts is namelijk maar twee dagen in de week werkzaam in de praktijk, op de andere dagen is een andere arts werkzaam (die veel fijner is). Goed, we wachten het mailtje af. En als ik volgende week nog niks gehoord heb, dan moet ik maar even bellen. Denk ik…

Hoe het met de hoofdpijn gaat? Die is de afgelopen dagen weer flink toegenomen…

Liefs,
Sabrina