Een EK zonder Nederland. Dat is best gek.
Geen straten die oranje versierd zijn. Geen vlaggetjes op je wangen. Geen gekke uitgedoste menigte. Geen gezellig saamhorigheid ongeacht voor welke club je bent. Jammer…
Een toernooi zonder de vraag:
WAT ALS Nederland en Italië tegen elkaar moeten. Voor wie ben je dan?
Waar ik altijd voor twee landen juich, was er dit jaar maar één land dat ik schaamteloos kon aanmoedigen. Degenen die mij langer kennen en dit nu lezen zullen waarschijnlijk denken:
“Huh, twee landen? Toch altijd een hele lijst?!”
Haha, ja dat klopt! Ik heb altijd een aantal landen waar ik voor ben tijdens een EK en WK. Zo juich ik ook altijd voor Portugal. Voor alle duidelijkheid: Dit heeft NIET met Christiano Ronaldo te maken! Toen ik een jaar of 12/13 was, ben ik ooit met mijn vader naar Portugal geweest. Ik werd toen verliefd op dit prachtige land, het lekkere eten en de lieve mensen. Sinds die ene vakantie in Portugal juich hun nationaal elftal altijd aan. Daarnaast ben ik ook jaren voor Oekraïne geweest. Waarom? Omdat Andrij Sjevtsjenko jaren lang bij AC Milan speelde. Logisch toch?
Goed, nu Nederland niet mee strijd tijdens dit toernooi scheelt dat een hele verkleedpartij. Vaak pakte ik dan flink uit en zat dan helemaal in het oranje uitgedost op de bank. Met Italië is dit een stuk makkelijker. Van de Azzurri heb ik nog een oud voetbalshirt wat ik tijdens elke wedstrijd die ze spelen draag. Tijdens de eerste wedstrijd van dit EK was ik bij mijn vader IN mijn shirt. Tijdens de tweede wedstrijd (die om 15.00 uur was, ECHT HOE VERZINNEN ZE HET?!) moest ik werken, dus droeg ik het shirt voor en na werk. En tijdens de derde wedstrijd waren we een weekje weg met de familie, dus ging hij mee de koffer in! Uitgerust in t-shirt met een groene, witte, rode en blauwe ballon zat ik op de bank. Helaas verloor de Azzurri toen… Tijdens de wedstrijd in de achtste finale besloot ik om mijn t-shirt niet aan te trekken, en wat denk je… Ze wonnen!!! Deze overwinning werd gevierd met het lekkerste ijs in Amersfoort. IJs van San Marco. Voor de wedstrijd van gisteren, wat helaas hun laatste is geweest tijdens dit EK, droeg ik het tenue dan ook niet. Degene die nu denken dat ik er heilig in geloof dat Italië wint bij het wel of niet dragen van het tenue, dat is dus niet zo ;). Maar net als het uitdossen in oranje vind ik dat gewoon leuk. Het brengt toch een bepaald sfeertje met zich mee.
Maar helaas geen halve finale voor de Azzurri, maar laten we eerlijk zijn? Hadden we verwacht dat Duitsland zou verliezen? Nee toch? Ik in ieder geval niet (sorry pap!).
Nu Italië niet meer in de running is om Europees Kampioen te worden hoop ik echt dat de finale gestreden gaat worden tussen Wales en IJsland. Want wees eerlijk, HOE leuk zou dat zijn?! Vanavond is het Frankrijk tegen IJsland. Ik zit paraat, jullie ook?
Liefs,
Sabrina
oort voor de allerlaatste keer omgetoverd tot ultiem kinderspeelparadijs Clowntjeshof. Een dag met een lach en een traan. Het blijft een gek idee dat dit de laatste keer is geweest…
Al die blije koppies die voor mij
Liefs Sabrina 