Sinterklaas heeft ons land inmiddels al weer even verlaten, iedereen zal ondertussen druk bezig zijn met de voorbereidingen voor Kerst. Toch wil ik toch nog even terugkomen op de gezellige Sinterklaasperiode. Dit jaar is Sinterklaas voor mij voorbij gevlogen. Zo jammer, want ik vind dit altijd één van de gezelligste tijden van het jaar. Het enige wat ik zo ontzettend jammer vind aan deze periode is de commotie die Piet met zich meebrengt.

Voordat jullie denken dit is weer een bericht van een voor- of tegenstander, ik kan jullie nu al vertellen dat ik tot beiden niet behoor. Normaal hou ik me hierover stil, laat ik het aan mij voorbij gaan. Waarom? Omdat ik van mening ben dat er andere dingen in de wereld spelen die belangrijker zijn en onze aandacht meer nodig hebben. ‘Waarom kunnen we ons niet zorgen maken om de dingen die echt onze prioriteit (meer) nodig hebben? Een wereld die zo rijk is, maar zoveel armoede kent. Een wereld vol voedsel en toch zijn er mensen die hongerlijden. Oorlog, vluchtelingen, terreurdreigingen, de grote veranderingen die er staan te gebeuren in Amerika. Noem zo maar op, het zijn er veel te veel. En wij, wij maken ons druk om het uiterlijk van één van Nederlands beste kindervrienden…’

Ik piet nu al jaren, dat heb ik altijd bruin gedaan. En als ik eerlijk ben vind ik dit ook de fijnste manier om te pieten. Op deze manier ben je namelijk echt onherkenbaar. Hoe ik dat weet? Daar zullen jullie zo achterkomen. Wat ik nog wel even duidelijk wil maken is dat deze post niet verder gaat over waarom wel of geen bruine of gekleurde pieten. Daar hebben we al genoeg voor- en tegenstanders van.

Door de jaren heen heb ik veel verschillende soorten pieten neer mogen zetten. Dit kwam met name door mijn werk in een dierentuin. Zo was ik o.a.;
– Gewoon Piet
– Jellowpiet (Voostelling met de mascotte)
– Coördinatiepiet
– Sportpiet
– Muziekpiet
– Pakjespiet – Verliefd
– Pakjespiet – Ziek
– Pizzapiet

2011: Jellowpiet

2012: Sportpiet

2013: Muziekpiet & Gewoon Piet

 

2015: Verliefde Pakjespiet

 

2016: Pakjespiet, Zieke Pakjespiet & Gewoon Piet

Intocht:

Grote Sinterklaasfeest – Zieke Pakjespiet:

Sinterklaasfeest PV – Pakjespiet:

(Gewoon) Piet:

Pizzapiet:

Zoals jullie op de foto’s kunnen zien ben ik inderdaad ook een groene piet geweest. En voordat alle voorstanders van onze bruine Piet daar over vallen; er is een verklaring voor dat ik een groene Pakjespiet was.

Ik zal eerlijk met jullie zijn, het was even slikken toen ik hoorde dat ik met het grote Sinterklaasfeest een groene piet zou worden. Maar piet was niet zomaar groen. Pakjespiet alias Ziekepiet of Zielepiet was groen van ellende. Ze was ziek omdat ze de avond ervoor
iets verkeerds gegeten had. Een pepernoot die achteraf toch geen pepernoot bleek te zijn. Een keutel… Dokterpiet schoot te hulp, dit kon een zeer ernstige zaak zijn. Hulp van de kinderen werd ingeroepen, d.m.v. een speurtocht kon er achter worden gekomen wat voor keutel Pakjespiet op had. En aan de hand daarvan wist Dokterpiet wat zij moest doen om Pakjespiet weer beter te krijgen.

Waar ik wel benieuwd naar was waren de reacties van de mensen om mij heen. Wat zouden zij er van vinden? (Waarom maakte ik mij hier eigenlijk zo druk over, wat deed het er toe…) Iedereen reageerde positief, gelukkig. Al moest ik mijn oma toch wel een paar keer uitleggen waarom piet nou precies groen was.

Op de dag zelf vond ik het vooral heel spannend. Hoe zouden de kinderen reageren? Zou ik vreemde reacties van ouders krijgen? Wat zouden mijn collega pieten van deze zieke piet vinden? Ik kan jullie vertellen dat dit allemaal ontzettend mee is gevallen. Doordat ik er de hele dag ziek bij liep was het voor de bezoekers van het park ook direct duidelijk waarom ik groen was. De kinderen maakte de kleur niet veel uit, ze maakte zich vooral zorgen of Pakjespiet wel weer beter zou worden. Een enkeling keek mij vreemd aan, maar nadat Dokterpiet de kinderen vertelde dat ik heel ziek was, was het voor de kids ook prima.

Als de reacties leuk waren en alles goed is gegaan, waarom dan toch dit bericht? Een aantal dagen na het grote feest is er door de dierentuin o.a. een foto van Ziekepiet op Facebook gezet. De reacties op deze foto zijn totaal het tegenovergestelde dan de reacties die we op de dag zelf kregen. Ergens doen deze reacties van de voorstanders wat met mij. Nee, ze maken mij niet boos. Ze maken mij juist verdrietig. Mensen die totaal niet weten wat er gebeurd is hebben hun oordeel klaar liggen en willen het maar al te graag met de rest van ons delen. Nou had ik er voor kunnen kiezen om deze comments hier met jullie te delen, maar dat doe ik niet. Die aandacht verdienen ze niet. Gelukkig waren er ook mensen die het voor het dierenpark en de groene piet opnamen. Moeder die bij het feest waren en even duidelijk maakte wat er met Piet aan de hand was. En dat raakt mij dan ook wel weer.

Wat wel door mijn hoofd speelt is; wat zouden de reacties op zieke Pakjespiet zijn geweest als deze hele pietendiscussie er niet was geweest? Wat als we het verhaal van Pakjespiet 6 of 7 jaar eerder hadden gedaan? Zou men er dan niet over gevallen zijn dat er een groene piet tussen alle donkere pieten liep? Een piet die zo groen was van ziek zijn.

Maar zoals jullie kunnen zien ben ik ook een bruine piet geweest. Naast het pieten op mijn werk, piet ik ook met een (kleine) groep vrijwilligers. Dit was dit jaar op de Leusderweg. Ik kon eindelijk mijn eigen pak weer aan. Maar hoe vertelde ik deze groep die al JAREN pieten dat ik een groene piet was geweest. Het is natuurlijk complete onzin, maar toch voelde het ergens als verraad naar hun. Ik durfde het ze amper te vertellen. Ik had zelfs bewust geen foto’s van mij als groene piet op Facebook of Instagram gezet. Niet iedereen reageerde even positief, maar dat is niet erg. Ik had het in ieder geval verteld en het voelde niet meer als een ongewenst geheim.

Om nu een afronding van deze post te maken vind ik lastig… Ik bevind mij niet meer echt in Sinterklaassfeer. Om iedereen nu nog een fijne Sinterklaas te wensen komt een beetje als mosterd na de maaltijd. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar hier klinken inmiddels kerstliedjes op de achtergrond. Dus ja… Daarnaast wil ik dit bericht ook niet eindigen over of met de pietendiscussie.  Ik denk dat ik dit bericht maar ga eindigen met:
Ik hoop dat jullie allemaal een fijne Sinterklaas hebben gehad. Nu met Kerst voor de deur wens ik alle Kerstengeltjes heel veel succes met alle voorbereidingen 😉 

Tot de volgende post!

Liefs,
Sabrina