November bijna hier 🎉

25 oktober 2018 ~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Volgende week begint november. Eindelijk weer tijd voor de National Novel Writing Month! De afgelopen jaren ben ik iedere november aangegaan om in een maand tijd een verhaal van 50.000 woorden te schrijven. Dit gaat mijn 6e Nanowrimo avontuur worden.

Waar ik voorgaande jaren gewoon begon met schrijven en vorig jaar voor het eerst echt beetje een “plan” had, ga ik het dit jaar weer heel anders aanpakken. Je zou bijna kunnen zeggen dat ik een gestructureerde planning heb opgezet. Bijna…

Personages uitgewerkt ✔️ – of nou ja bijna… Ik ben nog niet helemaal tevreden over één van de namen. (Jáwel, het bekende “Sabrina kan-niet-kiezen-namen-probleem” doet weer voor..)
Gebeurtenissen puntgewijs ✔️
Indeling hoofdstukken ✖️/✔️ – laten we zeggen bijna af.
Een idee voor ‘t einde ✖️- I’ve got no clue…

Het enige wat ik straks moet doen als Nanowrimo eindelijk begint; is minimaal 2.000 woorden per dag uit mijn vingers krijgen en wie weet heb ik dit jaar dan éindelijk een verhaal af waar ik écht tevreden over ben. O ja… en natuurlijk een passend einde verzinnen 😅

Natuurlijk zal ik jullie ook dit jaar weer op de hoogte houden over mijn voortgang. Mijlpalen (of diepte punten, want dat kan natuurlijk ook…) zal ik op mijn blog posten, verder updates zullen te volgen zijn via mijn Facebookpagina en Instagram. Dus mocht je het leuk vinden om op de hoogte te blijven over mijn November schrijfavontuur volg me dan 😉

Dit is het voor nu. Tot binnenkort!

Liefs,
Sabrina

Boek: Laguna Cove

14 januari 201814 januari 2018 ~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Het eerste boek van 2018 is gelezen. In drie avonden was ik er door (het was dan ook niet een heel dik boek). Laguna Cove geschreven door Alyson Noël. Het boek is op een aparte manier geschreven. De hoofdstukken zijn klein (max. 3 pagina’s) en ieder hoofdstuk wordt verteld vanuit één van de vier ‘hoofd’personages. Iets wat ik niet had verwacht. Want als ik de flaptekst op de achterkant van het boek lees krijg ik toch echt de indruk dat het verhaal zal gaan over Anne. Maar niets is minder waar. Je krijgt ook een kijkje door de ogen van Ellie, Lola en Jade (iets wat van mij niet had gehoeven).

Omdat het boek in het Engels is en niet in het Nederlands is vertaald heb ik de flaptekst vertaald naar het Nederlands.

“Verhuizen naar het zonnige Southern Cal voelt als een straf voor de 17 jarige Anne. De hippie-achtige school is anders dan haar vorige school aan de East Coast, het gaat om chillen op het strand en surfen. En dan is er Ellie: mooi, compentatief en ze heeft direct een hekel aan Anne. Dus wanner Chris – één van Ellie’s langste vrienden en, o ja, de knapste jongen van school- met Anne omgaat en haar aanbied haar te leren surfen, vliegen er fonken… op meerdere manieren.”

Dat ik het verhaal in drie avonden heb uitgelezen zou wat moeten zeggen over het verhaal, toch? Dat ik het wel een goed verhaal moet vinden, toch? Nou… Ik vond het een leuk boek, tot ik bij de laatste hoofdstukken aan kwam. Het einde was, naar mijn mening, helemaal niks. En dat is toch echt zonde. Hoe dat komt? Waar er bij de andere hoofdstukken meer de tijd is genomen voor de verschillende situaties. Zijn de laatste hoofdstukken kort (sommige slechts 1(!) pagina) en wordt het moment waar we eigenlijk gedurende het verhaal naartoe lezen in een handje vol pagina’s verteld. Ik kreeg er heel erg het gevoel bij dat er ineens een einde moest komen en die moest er snel zijn. Naar mijn mening iets te snel en heeft de schrijfster in de laatste hoofdstukken een hoop laten liggen. En dat vind ik als lezer (maar ook als schrijfster) zo ontzettend zonde.

Titel: Laguna Cove
Auteur: Alyson Noël
Pagina’s: 240 (ENG)
Uitgeverij: Griffin Publishing
Sterren: ✰✰ (2/5)

NaNoWriMo, update 2

4 december 2017 ~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Op moment van schrijven is het 1 December. Als ik het bericht dan eindelijk online zet zijn we inmiddels al weer 3 dagen verder….

Zoals jullie allemaal weten zit November er op. Daarmee is er ook een einde gekomen aan de Nanowrimo-maand. Eerlijk gezegd kijk ik al uit naar volgend jaar!

Updates tijdens mijn Nanowrimo uitdaging zijn helaas niet gelukt. Het schrijven (en het leren voor het eerder benoemde examen) namen meer tijd in beslag dan ik had verwacht. Daarnaast ging het gewone leven ook door. Werken, het huishouden…

Jullie vragen je nu vast en zeker af of ik dié 50.000 woorden gehaald heb. Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost, maar ik heb uiteindelijk de 50.000 weten te halen. Nou klinkt het vast heel dramatisch, maar 30 november was nog nooit zo mooi ;P

In de ochtend had ik mijn examen en bleek dat ik geslaagd was. Ik moet heel eerlijk zijn dat deze uitslag toch een soort van onverwachts kwam, maar dat is een ander verhaal. Naast dat ik die ochtend slaagde voor mijn examen, waren daar die 50.000 woorden die mij achtervolgde. De laatste twee dagen had ik geen woord meer op papier gezet. Mijn aandacht ging volledig uit naar het leren. Dit had natuurlijk wel de consequentie dat ik achter zou komen te liggen op schema. En man dat deed ik… Ik had twee dagen schrijven gemist, dat betekende dat ik 3.334 woorden achter liep. En met de 1.667 die ik er op deze laatste dag nog bij moest schrijven kwam ik op een totaal van 5.001 woorden die ik even in een avondje uit mijn vingers moest weten te persen. Want hoe dan ook ik zou en moest het halen. En ik kan jullie vertellen dat 5 duizend en één woorden een hoop zijn voor 1 avond. MAAR… het is me gelukt! Jawel, ik heb de 50.000 woorden behaald! Meer zelfs! Ik wist 5.970 op het scherm te krijgen. Dat zijn er bijna 1.000 meer! Woohoo!!!

Ben ik blij met het eindresultaat? YES!
Heeft het mij bloed, zweet en tranen gekost? JA!
Heb ik met mijn handen in mijn haar gezeten? O JA, MEERDERE KEREN.
Ging het schrijven vlot? MWAH, NIET ALTIJD. ER WAS EEN DIEPTE PUNT WAARBIJ IK HET DOCUMENT MET MIJN VERHAAL BIJNA VERWIJDERD HAD. OEPS…
Heeft het mij slapeloze nachten bezorgd? EEN PAAR…
Is het, het waard geweest? ZEKER WETEN!

Oké, dit is het voor nu. Don’t shoot me!
Er volgt echt heeeeeel snel een post met fragmenten uit mijn geschreven verhaal. ECHT WAAR 😉

Liefs,
Sabrina

NaNoWriMo

22 november 2017 ~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Het is hier veel te lang stil geweest. Dit was ik zeker niet van plan. Ik zag de maand November op Liefs Sabrina in het teken staan van NaNoWriMo (voor de mensen die niet bekend zijn met Nanowrimo, wees gerust ik leg het hieronder zo verder uit). Ik was van plan om minimaal één keer in de week een update te plaatsen, maar de maand November blijkt toch iets drukker dan ik verwacht. Naast dat ik deze maand weer deelneem aan de Nanowrimo uitdaging heb ik eind deze maand ook een examen staan (en daar moet uiteraard voor geleerd worden).

Begin deze maand is mijn NaNoWriMo avontuur van 2017 van start gegaan. Voor degenen die er nog niet eerder van hebben gehoord: November is de National Novel Writing Month. Dit houdt in dat je 30 dagen de tijd een compleet nieuw verhaal (roman) van 50.000 woorden op papier te zetten. Yup, 50.00 woorden, dat zijn er een hele hoop. Om tot dit aantal te komen is het van belang om iedere dag minimaal 1.667 woorden te schrijven, anders is het echt niet te doen.

2013
Mijn eerste keer Nanowrimo was echt een drama. Ik was totaal onvoorbereid. Ik kan mij nog herinneren dat ik tijdens de cursus Creatief Schrijven voor het eerst van dit spektakel hoorde. Mijn lerares vertelde er tijdens de cursus over. Iemand die zij kende deed het ook, het was een hele uitdaging. Zelfs voor iemand die al jaren schrijft. Dus wat bedacht ik mij die ochtend… Juist: “Dat ga ik ook proberen.”
Compleet onvoorbereid begon ik aan deze uitdaging. Ik had eerlijk gezegd geen idee waar ik over wilde schrijven en begon gewoon… Het zal jullie dan zeker vast niet verbazen dat het mij niet is gelukt om de 50.000 woorden te behalen. Ik kwam slechts tot een magere 7.838 woorden.

2014
Mijn tweede jaar Nanowrimo ging een stuk vlotter. Ik wist waarover ik wilde schrijven en had soort van een plan (in mijn hoofd, natuurlijk niet op papier). Dat jaar leken de woorden uit mijn vingers te vliegen en voordat ik het wist liep ik duizenden woorden voor op het schema. Ik eindigde dit jaar met een compleet verhaal van ruim 60.000 woorden. 10.000 meer! Wat een mijlpaal en dat voor een tweede keer.

2015
Waar het in 2014 mij zo makkelijk af ging, kwam 2015 met meer obstakels. Ik denk dat het mij makkelijk gelukt was mits ik die periode niet ontiegelijk druk was voor de Schrijvers Academie. Het was misschien iets te ambitieus van mij om naast al mijn schrijfopdrachten voor de academie ook nog eens een verhaal van 50.000 woorden uit mijn vingers te persen. 4.941 woorden…

2016
Dit jaar was werkelijk waar een ramp… Ik zat niet lekker in mijn vel en kreeg geen woord op papier. Na een aantal hopeloze pogingen om iets op papier te zetten heb ik met tegenzin toch maar besloten om de handdoek in de ring te gooien.

NU – 2017
Ook dit jaar ben ik de uitdaging weer aangegaan. Dit jaar is misschien wel het moeilijkste jaar, want naast het schrijven ben ik druk aan het leren voor een examen. En dat gaat natuurlijk voor het schrijven. Ik probeer nu vooral in de avonduurtjes aan mijn verhaal te werken en tot nu toe loopt alles, tot mijn verbazing, op rolletjes. Ik heb een idee, weet waar ik naartoe wil schrijven en loop bijna een dag voor op de woorden. Voor het eerst heb ik vooraf een plan gemaakt. Ik ben natuurlijk niet vooraf begonnen met schrijven, want dat gaat in tegenstrijd met de Nanowrimo regels (al moet je natuurlijk helemaal zelf weten of je je hier wel aan wilt houden). Dit jaar ben ik vooraf mijn personages gaan uitschrijven; hoe zien ze eruit, wie is hun familie, wie zijn hun vrienden en wat voor karakter hebben ze. Natuurlijk een lange lijst met zowel meisjes- als jongensnamen. Richtlijnen voor het verhaal; waar speelt het zich af, grove omschrijving van de omgeving en per hoofdstuk puntsgewijs opgeschreven wat er moest gebeuren (dit is mij overigens alleen voor de eerste vier hoofdstukken gelukt…)
Op 1 november klonk het startschot en ben ik echt van start gegaan met mijn verhaal. Het tempo zat er goed in en ik liep als snel voor op de richtlijnen voor het woordaantal. Er is één dag dat ik niet geschreven heb, dat is dag 11 geweest. Maar omdat ik op de tiende dag al op het woordaantal van dag 11 zat heb ik hier gelukkig geen verlies aan geleden. Vandaag is de 22ste dag en ik kan jullie vertellen dat ik nog altijd op schema loop, al moet er vandaag natuurlijk nog wel geschreven worden. Aan het einde van vandaag zal ik volgens het schema 36.666 woorden op moeten hebben. Dit gaat een eitje worden. Gisteren eindigde ik mijn dag namelijk met 36.327 woorden. Als ik dit weet vol te houden dan moet het mij makkelijk lukken om die 50.000 te behalen (of daarmee mijn verhaal ook af is moet ik dan nog maar eens zien).

Dus de komende acht dagen ben ik nog hard aan het schrijven. Ergens best een gek idee dat ik straks misschien wel een verhaal heb dat helemaal af is…

Ik ga jullie nog niet vertellen waar mijn Nanowrimo verhaal van dit jaar over gaat. Wel kan ik jullie vertellen dat ik mij heb laten inspireren door een bekende boekenreeks, die ook verfilmd is. Het is een verhaal dat me de afgelopen maanden heeft ingepakt. Meer kan ik voorlopig nog niet zeggen.

Wat ik jullie al wel vast kan beloven is dat mijn volgende Nanowrimo update snel zal volgen. Ondanks dat ik het doodeng vind zal ik dan een paar fragmenten uit mijn verhaal plaatsen. Ben je benieuwd? Hou dan mijn blog en Istagram pagina (@Liefs_Sabrina) in de gaten.

Tot de volgende keer!
Liefs, Sabrina

Recap

1 september 201731 augustus 2017 ~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

De afgelopen 8 maanden (en 24 dagen) is er een hoop gebeurd. Dit bericht is een recap van de afgelopen 8 maanden.

Januari 2017
In Januari kocht ik twee goudvissen, Coco en Nuts. Twee goudvissen die het al snel heel erg gezellig bleken te hebben… Na een paar dagen dreven er allemaal eitjes in de kom. Eén van de twee had kuitgeschoten. Wat een feest… Kort daarna gingen ze één voor één dood… Januari was ook wanneer ik mijn laatste werkdag had bij de dierentuin.

Februari 2017
Februari was van een nieuwe start, een nieuwe baan met nieuwe collega’s.
Daarnaast stond Februari ook in het teken van het uitproberen van L’oreals uitwasbare haarverf van Colorista. Eerst de meest lichte kleur, deze was echter niet in mijn haar te zien…

Maart 2017
Ook deze maand kleurde ik mijn haar met de kleuren van Colorista. Eerst de donker roze, die voor een wat rose gloed zorgde in de lichte plukken van mijn haar. Daarna paars, deze kleur ging er gelukkig net zo makkelijk uit als het donker roze. En eind Maart waagde ik mij aan turquoise. De kleur speciaal voor donker haar, de kleur die na 15 wasbeurten uit mijn haar zou moeten zijn. Ai, niks was minder waar. De kleur was helaas alleen te zien in mijn lichte punten en alsof dat nog niet jammer genoeg was, kreeg ik de kleur ook niet meer uit mijn haar!!! De shampoo bleef maar blauw. Uiteindelijk kon ik na EEN MAAND naar de kapper, omdat de kleur toen eindelijk niet meer afgaf. (Met dank aan de anti-roosshampoo van Head & Shoulders. Mocht je ooit haarverf uit je haar willen, dan is Head & Shoulders echt aan te raden!). Ook ging ik net als vele anderen deze maand naar de stembus en verrichte mijn burgerplicht.

April 2017
Deze sprookjesfan ging deze maand naar Beauty and The Beast. Wauw wat een film was dat! Ondanks dat ik dol ben op sprookjes had ik hier de tekenfilm van Disney nog nooit van gezien (I know, shame on me). April was ook de maand dat het boek van een oud studiegenoot van de SchrijversAcademie uitkwam. Geen Kind Meer geschreven door Esther Boek. Dit boek, het verhaal over haar familie, is zeker echt een aanrader! Deze maand kocht ik ook twee nieuwe goudvissen, Crosley en Cruiser (die overigens nog steeds leven as we speak). Dit was ook de maand dat ik Occidentali’s Karma ontdekte.

Mei 2017
In Mei keek ik naar het Song Festival en zong (bijna) alle nummers mee. Ik kocht deze maand een Spinner, om uit te proberen. Die dingen leken niet aan te slepen, wat was daar nou zo bijzonder aan? Mijn tante uit Italië kwam deze maand naar Nederland. En Mei was ook de maand dat ik mijn vader eindelijk (na acht jaar) mee kreeg naar de dierentuin!

Juni 2017
In Juni ging ik met mijn moeder, oma en tante een lang weekend naar Drenthe. We winkelde in Assen, aten Churros en brachten een bezoekje aan de Hunebedden! Als klein meisje was ik altijd al gefascineerd door deze graftombes. Het kwam ooit een keer op school voorbij tijdens de geschiedenis les. Ik kon me gewoon niet voorstellen dat die immens grote dingen door mensen waren gemaakt. Ik zal dan ook niet ontkennen dat ik een tikkeltje teleurgesteld was toen ik ze in het echt was. Ze waren een stuk minder groot dan ik altijd gedacht had, maar ze waren er niet minder mooi om.

Juli 2017
In Juli at ik heel veel watermeloen en ontdekte in gedroogde mango en ananas. En laat ik de verse koko’s met een laagje chocolade niet vergeten! Juli was ook de maand van de Disney Classic marathon die ik hield met een vriendin. Daarnaast veranderde ik deze maand mijn twitternaam van @iSabrinaDiana naar @LiefsSabry. En maakte ik ook een account aan bij SnapChat. Gewoon, om uit te proberen…

Augustus 2017
De maand die inmiddels al bijna afgelopen is.
De maand waarin ik samen met een vriendin het Food Festival bezocht in de dierentuin. We aten pizza, burgers, nacho’s, mini donuts en ijs. Fietste een rondje met een waterfiets. Augustus is ook de maand waarin Beauty and The Beast uitkwam op DVD. Deze heb ik natuurlijk direct gekocht 😉 . De maand waarin mijn vakantie begon. De vakantie waarin ik naar het strand van Wijk aan Zee ging. De maand waarin ik een prachtige en vooral heel lekkere Crazy ColdChoc dronk. (Je zou verwachten dat het heel erg zoet is, maar ik kan jullie vertellen dat dat ontzettend meevalt!)

Wat ik verder deze maand nog ga doen, dat vertel ik jullie later wel. Ik kan jullie in ieder geval vertellen dat er voor morgen iets gepland staat waar mijn geschiedenishart sneller van gaat kloppen.

Ik beloof tot snel!

Liefs,
Sabrina

Nerve

14 oktober 201615 oktober 2016 ~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Laat ik beginnen met: WAT EEN VERHAAL! Wooh!

De verfilming van het boek draait sinds afgelopen September in de bioscoop. Ik heb het over het verhaal van Nerve dat in 2012 al als boek in de Amerikaanse/Engelse winkels lag, geschreven door Jeanne Ryan. Maar waar ga ik het over hebben? Over de film? Of toch over het boek? Daar gaan jullie zo achter komen 😉

De trailer van de film, die ik in de bioscoop voorbij zag komen, trok direct mijn aandacht. Een spannende, maar niet té spannende film. Het was mij op dat moment alleen nog niet helemaal duidelijk wat de verhaallijn zou zijn. Daar kwam ik later pas achter. Het duurde niet lang voordat ik er achter kwam dat het om een verfilming van een boek ging. Al snel zat ik met een dilemma, want wat doe je dan; kijk je de film of ga je eerst voor het boek? Met een beetje zelfkennis bedenk ik mij al snel dat als ik de film eerst zie het voor mij moeilijk zal zijn om daarna het boek te lezen. Dit blijkt wel uit het verleden. Als ik al weet wat er staat te gebeuren kan ik moeilijk van het verhaal genieten. Dan gaat er maar één gedachten door mij heen; “Wanneer gaat dit of dat gebeuren?…Had het al niet moeten gebeuren?!”. Daarom nam ik het wijze besluit om het boek vooraf te lezen.

Afgelopen woensdagavond begon ik met lezen. Ik zat meteen in het verhaal. Later bleek dat die avond een late nacht zou worden. Want diezelfde nacht, om precies te zijn om 02.30 uur, sloeg ik het boek dicht. Uit. Of zoals ze dat zo mooi zeggen:
In één adem uitgelezen.
Ik kon het boek gewoon niet wegleggen. Ik moest en zou verder lezen. Dus deed ik dat.
Ik kan jullie zeggen: Na het lezen van het boek wil ik de film ZEKER zien!!! Ik ben erg benieuwd hoe ze deze 224 pagina’s hebben getransformeerd tot film.

Wat een geweldig verhaal! Wat geweldig geschreven! Zeker een aanrader!
Ik wil niet te veel van het boek (of mogelijk de film) verklappen, maar als je van spanning houdt dan is dit zeker een aanrader. Het verhaal is voorzien van een verrassingselement, meerdere zelfs. Sommige dingen zag ik echt totaal niet aankomen.

Er is nog wel een klein dingetje wat ik kwijt wil:
Man, wat baal ik er ontzettend van dat ik het boek nu al uit heb. Bah, bah, bah! Maar het is niet anders. Tijd voor een nieuw boek? Tijd voor een nieuw boek!

Titel: Nerve
Auteur: Jeanne Ryan
Pagina’s: 304 (ENG) / 224 (NL)
Uitgeverij: Diall Press (ENG) / Van Goor (NL)
Sterren: ✰✰✰✰✰ (5/5)