Blog

Amersfoort – 1,5 meter

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Ik kan wel zeggen dat ik sinds jaren weren mijn camera uit de kast heb gepakt. Voor ruim 2 jaar heb ik mijn camera links laten liggen. Een verschrikkelijk lange tijd. Zelf kan ik er dan ook niet bij waardoor ik de laatste jaren niet de inspiratie of fut had om te fotograferen.

Maar afgelopen weekend dacht ik ineens: “Ik ga foto’s maken.”
En ik wist ook nog eens wat ik wilde fotograferen. Ik wilde de anderhalve meter samenleving, de invloeden die covid-19 op ons dagelijks leven heeft, proberen vast te leggen. Dus dat wordt straatfotografie, iets wat ik heeeel lang geleden misschien een keer geprobeerd heb, maar verder nooit echt iets mee gedaan heb. Daarnaast lekker ongemakkelijk ook, want wat al mensen mij door hebben. Ik heb dan ook de hele tijd het gevoel gehad dat ik op mijn tenen moest lopen en mij zover mogelijk tegen de gevels van gebouwen moest duwen om niet op te vallen. Achteraf gezien natuurlijk iets wat complete onzin is.

Hier is een kleine selectie van de foto’s die ik gemaakt heb. Of mijn foto’s ook echt de invloeden van covid-19 weergeven zoals in eerste instantie mijn bedoeling is geweest… ik denk het niet. Maar weet je wat; kijk en oordeel zelf;)

Liefs,
Sabrina

Titel: Onbekend

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Daar ben ik weer!
Het is alweer even geleden, maar op 7 september (wat zeg ik… dat zijn al bijna 2 maanden!!!) heb ik een stukje van een verhaal online gezet. *Klik hier om terug te gaan naar mijn vorige blogpost*

Onder dit bericht vind je een tweede fragment van het verhaal waar ik de afgelopen maanden aan geschreven heb. Het is nog lang niet af en ik ben er dan ook nog druk mee bezig. Naar een pakkende, spannende, nieuwsgierig makende titel ben ik nog zoekende. (Suggesties zijn welkom 😉 )

Ook dit keer ben ik erg benieuwd naar wat je hier van vindt.
Let me know en tot snel!

Liefs,
Sabrina

   Eenmaal op de parkeerplaats aangekomen kijken de meiden om zich heen.
   ‘Nikki!’ Probeert Nova voor de zoveelste keer die avond, maar wederom klinkt er nog steeds geen reactie.
   ‘Haar auto staat er nog’ merkt Lauren op.
   ‘Zou ze met iemand afgesproken hebben?’ Oppert Sarah.
   ‘Midden in het bos? Dat lijkt me stug’ reageert Lauren snel.
   Jessica kijkt een beetje verloren om zich heen ‘Het zou kunnen toch? Misschien met die jongen waar ze de laatste tijd zo geheimzinnig over doet.’
   Wat er precies aan de hand is, is Nova niet duidelijk. Wat ze wel weet is dat dit absoluut niet goed is. Ze wilt het niet toegeven, zeker niet aan de meiden, maar ze voelt het aan alles. ‘Moeten we iets doen? Haar ouders bellen? Onze ouders bellen? Of Jason…’ dat laatste zegt ze voorzichtig voordat de meiden weer denken dat haar crush op hem nog niet over is.
   ‘Voor hetzelfde geld haalt ze weer eens een grap met ons uit.’ Lauren slaat haar armen over elkaar. ‘Ik denk dat we ons niet gek moeten laten maken. Weten jullie nog die keer dat ze ons had opgesloten in dat lokaal op school…’
   ‘Of die keer dat we met z’n vijven naar het strand gingen en ze bewust niet getankt had waardoor we op de terugweg met een lege tank kwamen te zitten’ vult Jessica aan.
   ‘Of toen met kerst, dat ze alle naamlabels van onze cadeaus had verwisselt’ het is Sarah.
   Ja, daar kan Nova ze geen ongelijk in geven. Ze weten allemaal dat Nikki graag een geintje met hun uithaalt. En die geintjes kunnen altijd heel erg uit de hand lopen. Misschien moet ze dat nare gevoel in haar buik maar gewoon negeren. Nikki’s auto staat hier tenslotte nog en haar spullen lagen nog op het kamp. De meiden hebben gelijk, dit alles schreeuwt om een grap van Nikki. ‘Oké, oké… Ja, Nikki houdt ons inderdaad vaak graag voor de gek.’

REVIEW: Fotofabriek – Retroprints

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

[Let op: deze post is in samenwerking met Fotofabriek]

Vorige week vrijdag lag mijn lang verwachtte pakketje van Fotofabriek in de brievenbus! Of nou ja lang verwachtte, het heeft ongeveer 2 dagen geduurd voordat ik de foto’s in huis had. Dus lang mag ik het eigenlijk niet noemen.

Precies twee weken geleden ben ik door Fotofabriek benaderd met de vraag of ik hun retroprints wilde testen en daar een stukje over op mijn blog wilde plaatsen. Natuurlijk wil ik dat! Super leuk! Maar poeh, welke foto’s ga ik afdrukken! Keuzestress!

De set die ik mocht uittesten is de Retroprints. 8 foto’s, met een afmeting van 10,2 x 12,7 cm (staand) voor slechts € 4,99.

Nadat ik een selectie van 8 foto’s gemaakt had ben ik naar de site van Fotofabriek gegaan. Belangrijk weetje: Om je foto’s uit te kiezen en af te drukken heb je niet perse een account nodig. Het is wel aan te raden, want mocht je nou onderbroken worden of een grotere opdracht willen afdrukken waar je meer tijd voor nodig hebt dan kan je deze opslaan om vervolgens later weer mee makkelijk verder te gaan.

Het uploaden van de foto’s is erg makkelijk – kind kan de was doen.
Je kan er voor kiezen om de foto’s vanaf je computer/laptop te uploaden, maar het is ook mogelijk om foto’s vanaf je Facebook of Instagram account te importeren. (Het koppelen van je account is heel simpel).

Er bestaat de mogelijkheid om je foto’s nog te voorzien van een leuke/passende tekst, decoratie of kies voor een kleurrijke achtergrond. Zelf heb ik er voor gekozen om het simpel te houden.

Misschien niet heel verrassend, maar ik heb 6 zwart wit en 2 kleuren foto’s door Fotofabriek af laten drukken. Nou vraag je je vast af, waarom ik niet alles zwart wit heb gedaan. Dat komt omdat ik heel benieuwd was naar de kwaliteit van de kleur foto’s.

GOED, de foto’s lagen vorige week vrijdag dus in de bus. Het was alleen al super cool om de naam van mijn blog op de envelop te zien staan! Ik was echt heel benieuwd naar de foto’s! Toen ik de stevige envelop open maakte was ik blij verrast. De foto’s zaten kleurig verpakt in het plastic. Ik werd nog meer verrast toen ik de foto’s uit de verpakking haalde. Zijn dit mijn foto’s?!



Waar ik had verwacht dat de foto’s op het bekende fotopapier gedrukt zouden worden, van dat papier wat ik de loop der tijd gaat omkrullen, was het tegendeel waar. De foto’s van de Retroprints worden afgedrukt op een soort kartonachtig papier. Heel gaaf en heel mooi! Want het geeft je foto’s niet de standaard fotolook die je verwacht. Ik vind juist dat het de foto’s er luxer uit laat zien. Zoals de kaarten die je bijvoorbeeld bij een museum, tentoonstelling of expositie kunt kopen. (Dus ik zeg het nog eens; ZIJN DIT MIJN FOTOS?!)

De foto’s hebben een soort polaroidachtig uiterlijk. De balans en helderheid van de kleuren (dit geld zowel voor de zwart wit als voor de kleur foto’s) zijn prachtig. Ik denk dat de foto’s ook zeker (mede dankzij de witte rand) mooi in een fotolijst zullen staan.

Naast foto’s afdrukken kan je bij Fotofabriek ook een fotoboek maken.
En ik zal eerlijk zijn, na deze Retroprints ben ik wel heel erg nieuwsgierig geworden naar hun fotoboeken. Wie weet, wordt vervolgd? ;P

Je fotoproducten afdrukken bij Fotofabriek is in ieder geval een aanrader!


Liefs,
Sabrina

Belofte maakt schuld

~ Sabrinadiana ~ 1 reactie

Hier is ‘ie dan. Zoals beloofd; mijn nieuwe post met een stukje scène uit een verhaal wat ik vrij recent geschreven heb. Ga ik dit echt doen? JA, ik ga dit echt doen. Maar ik vind het doodeng.

Ik ben erg benieuwd wat je ervan vindt. Dus met andere woorden: voel vrij om te reageren 😉

Binnenkort zal een ander stukje volgen.

Liefs,
Sabrina

De bladeren in de bomen ritselen. Het geluid van tsjirpende vogels klinkt luid. De wind waait door haar bruine haren, een heerlijk gevoel. Er gaat niks boven een wandeling door het bos. Ze heeft hier al zeker weken lang naar uitgekeken. Kamperen met de meiden op de berg in het bos.
   ‘Waarom gingen we dit ook alweer doen?’ Kreunt Sarah terwijl ze haar koffer op wieltjes achter zich aan trekt.
   ‘Omdat kamperen leuk is’ antwoord Jessica.
   ‘Omdat vanavond heel veel vallende sterren te zien zijn’ antwoord Lauren.
   ‘En dat natuurlijk’ zegt Jessica.
   Met een glimlach kijkt Nova op naar haar vriendinnen. Ondanks dat ze zo verschillend zijn, zijn ze de beste vriendinnen. ‘Saar, je weet dat we maar één avond gaan kamperen toch?’
   ‘Weet ik’ kreunt Sarah.
   ‘Oké, laat ik Nova’s opmerking anders formuleren…’ Lauren draait zich naar de blondine om. ‘Wat ze bedoelde is, waarom de koffer?’
   ‘Kijk dat jullie nou allemaal zo’n rugzak hebben…’
   ‘Als je wat gezegd had, dan had ik de rugzak van Mike kunnen regelen.’
   Sarah geeft geen reactie, ze is te druk met haar koffer die met een wieltje achter een steentje blijft hangen.
   Een glimlach vormt op Nova haar gezicht. Misschien moet ze het de volgende keer maar direct aan Sarah vragen. Jessica en Lauren kletsen verder. Sarah is druk met haar koffer. En Nikki, Nikki is stil. Ze loopt al de hele tijd voor de groep uit, maar zegt verder niks. ‘Nik, gaat het goed?’
   Bijna betrapt, kijkt Nikki op naar Nova. ‘Natuurlijk’ is haar antwoord kort. ‘Ik hoop alleen dat we snel bij de kampeerplek zijn, m’n rugzak is echt zwaar.’

Test foto’s

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Jullie raden nooit wat ik vandaag gedaan heb!
Sinds tijden, maanden en misschien wel sinds jaren heb ik weer eens met een fototoestel foto’s gemaakt. (Los natuurlijk van de foto’s de ik bijna dagelijks maak met mijn mobiel)
CANON COPYRIGHT
Mijn tante heeft voor haar vakantie een nieuwe compacte (echt simpele) camera gekocht. Het was aan mij om deze te testen en in te wijden. Een wandelingetje naar de supermarkt (meteen een goede training voor mijn knie) leek mij hier een goed moment voor. 

Zo stiekem mogelijk heb ik een aantal voorbijgangers geprobeerd te fotograferen. En dat was best eng. Wat als ze mij door hadden? Gelukkig is de nieuwe camera van mijn tante maar een klein ding dus valt hij niet zo op. Heel nonchalant met de camera in mijn hand de lens naar achter gericht. Het resultaat: Te veel lucht, te weinig persoon.

Het was zeker wel te merken dat ik al een tijdje geen echte camera meer in handen heb gehad. Sommige dingen verleer je niet, maar inspiratie en (in)zicht. Ja… dat was wel een dingetje. Ik denk dat ik uiteindelijk toch wel iets van 100 foto’s gemaakt heb.

Zie hieronder de paar testfoto’s die mijn strenge keuring zijn doorstaan. (En zelfs dan ben ik er nog niet helemaal tevreden over.

Liefs,
Sabrina

—————————————————————————————————————————————

Hallo, hier ben ik

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Hallo allemaal,

Hier ben ik weer. Kennen jullie mij nog?
Wauw, dit is lang geleden… Veel te lang om precies te zijn.
De afgelopen jaren, ja zo lang is het al geweest, heb ik een beetje met het schrijven gestruggled. De woorden kwamen niet lekker uit mijn vingers. Dat was frustrerend, is het eigenlijk nog steeds wel een beetje. Zeker voor iemand waarvoor schrijven de lust en leven zijn.

Beeld je maar eens in; het geen wat je het allerliefste doet lukt op eens gewoon niet meer. Hoe hard je ook je best doet; het gaat gewoon niet. En ik kan jullie vertellen dat is echt verschrikkelijk. Het was alsof ik een stukje van mezelf kwijt was.

De laatste 6 maanden heb ik wegens een knieblessure plots meer tijd dan ooit. Dankzij het COVID-19 virus werd mijn afspraak in het ziekenhuis afgezegd en de start van mijn behandeling uitgesteld. Niet heel fijn, want daardoor is er aardig wat in de soep gedraaid. Letterlijk. Natuurlijk begrijp ik waarom alles werd uitgesteld, maar fijn is anders. Uiteindelijk hadden mijn heup, bekken en rug er ook onder te leiden en heb ik nog een lange weg naar herstel te gaan. Gelukkig wordt ik goed begeleid door mijn fysiotherapeuten. Dus ja, genoeg tijd om te schrijven en misschien zelfs over te schrijven zou je zeggen. Toch?

De afgelopen 6 maanden heb ik niet stil gezeten. Nou ja figuurlijk dan, want zolang ik niet in het ziekenhuis terecht kon werd mij aangeraden het rustig aan te doen. Dus wat ik eigenlijk probeer te zeggen is dat ik als schrijver niet stil heb gezeten. Daar waar ik misschien wel jaren al met een schrijversblok en een te kort aan inspiratie struggle kreeg ik tot mijn verbazing nu ineens wel woorden op papier. Het ging aardig vlot en de stukken zijn nog aardig ook! Bizar gewoon…

Omdat ik zo lang niks van mij heb laten horen vind ik dat ik jullie wat verschuldigd ben. Daarom zal ik de komende dagen stukjes/scènes posten van de teksten die ik de afgelopen periode geschreven heb. DOOOOOOOOOODENG!!! Maar ik ga het doen; beloofd!

Tot snel! (De volgende post zal morgen al volgen)

Liefs,
Sabrina

HOERA, 2 jaar!

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Het is misschien al een beetje laat om nog een post te plaatsen, maar ik kan het toch echt niet laten om op deze dag hier helemaal niks van mij te laten horen. Want vandaag was speciaal! Vandaag bestaat mijn blog, Liefs Sabrina 2 jaar!

Ergens een gek idee dat ik twee jaar geleden mijn eerste post online zette op Liefs Sabrina. De afgelopen tijd ben ik hier alleen minder actief geweest dan ik zou willen, maar dat probeer ik nu langzaam maar zeker goed te maken 😉

Dus tot de volgende keer lieve lezers!

Liefs, Sabrina

Still here…

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Hier is een teken van leven van mij.
Ik schaam mij echt enorm, het is echt veel te lang geleden dat ik ook maar wat online heb gezet. En dan te bedenken dat Liefs Sabrina deze maand 2 jaar bestaat. Hoe dan?

De tijd gaat echt ongelooflijk snel, en ik post echt ongelooflijk weinig.
Ik kan nu wel weer gaan roepen dat ik daar verandering in wil gaan brengen, maar dat heb ik inmiddels al zo vaak gezegd dat dat alles behalve geloofwaardig klinkt.

De afgelopen periode waren druk. Ik was druk met studeren (ja, ik ben ondertussen geslaagd en as we speak zal word ik aangemeld voor een vervolg opleiding van drie maanden!!)

Maar goed, hier is dus een teken van mij. Ik leef nog steeds!
Binnenkort ben ik weer meer online met nieuwe posts!

Tot snel,

Liefs,
Sabrina

Hiep hiep… *bijna* hoera!

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Dit jaar, ook al is dat dan pas in Mei, bestaat LiefsSabrina.nl twee jaar. Twee hele jaren… (Oké eerlijk gezegd dacht ik dat het er al meer zouden zijn, maar ik heb hiervoor natuurlijk diverse andere blogs gehad). Twee jaar online vraagt om iets nieuws. Waar Liefs Sabrina vorig jaar Instagram op ging, ga ik dit jaar een ander avontuur aan met mijn blog. Updates geef ik nu vooral door via mijn persoonlijke Facebookpagina, via Twitter en via Insta, maar omdat ik merk dat ik via die laatste twee kanalen toch niet het bereik heb wat ik graag zou willen heb ik besloten om daar nog ééntje aan toe te voegen.

*Tromgeroffel*

Vanaf vandaag is Liefs Sabrina te vinden op Facebook met een compleet eigen Facebookpagina! Oké, de pagina staat misschien al een tijdje online, maar ik vond het ergens ook zo sneu om deze aankondiging te doen met een lege pagina…

Liefs Sabrina is op Facebook te vinden als Liefs Sabrina of als @BlogLiefsSabrina.
Posts zijn zowel bij Facebook, Twitter als Insta te vinden onder de hashtag #LiefsSabrina.

Ik wil alle lieve lezers en volgers oproepen om Liefs Sabrina te volgen op Facebook, Twitter en Instagram. Dit moet je zeker doen als je niks wilt missen!

Liefs,
Sabrina

Facebook: Liefs Sabrina // @BlogLiefsSabrina
Instagram: Liefs Sabrina // @Liefs_Sabrina
Twitter: Liefs Sabrina // @LiefsSabry

Nieuwe Look

~ Sabrinadiana ~ Een reactie plaatsen

Precies 10 dagen geleden, op 10 oktober, ging ik naar de kapper. De knipbeurt zelf stelt meestal niet zo veel voor; puntjes, meer niet. TENZIJ het echt nodig is. Wat bij mij altijd het meeste tijd in beslag neemt is het verven. Dan weer lichter, dan weer donkerder, een keer rood, gekleurde plukjes, een veertje hier een veertje daar, noem maar op.

Meestal speur ik van te voren het internet af opzoek naar leuke ideeën voor een nieuw model of andere kleur. Daarnaast kijk ik ook altijd naar de foto’s die mijn kapper, Nanny’s HariDo, post op Facebook en Instagram. Dit keer kwam ik uit bij rosé blond. Maar ja was dat wel mogelijk met mijn haar? Mijn haar had veel blond aan de onderkant, als ik het mij goed herinner was ik toen voor een balayage gegaan, maar het zou zo ook maar een ombre kunnen zijn geweest…

Rosé is wat ik mij in mijn hoofd haalde. Daarbij geen idee of het mogelijk was. En hoe wilde ik het nou precies? Het hele haar of plukjes hier en daar? Of wilde ik al dat blonde wat ik had rosé blond hebben? Wat wel duidelijk was is dat ik totaal nog geen idee had hoe ik het wilde hebben, het enige wat ik wist wat de kleur. En dan wist ik nog niet eens zeker of het met mijn donkere haar (met blonde onderkant) mogelijk was…

In plaats van telefonisch een afspraak te maken besloot ik om even bij mijn kapper binnen te stappen. Zo kon ik vragen naar de mogelijkheden, konden zij zien waarmee ze moesten werken en kon er makkelijker worden inschatten hoeveel tijd de klus in beslag zou nemen (indien dit natuurlijk mogelijk was). Inmiddels stond er een mapje “Ideeën voor kapper” op m’n telefoon waar allerlei toffe roze-achtige kapsels in stonden.


Om 08.30 uur liep ik op 10 oktober de salon in. Toch wel met een enig onderbuik gevoel. Inmiddels was voor mij duidelijk dat ik niet mijn hele haar roze wil de hebben, dat was misschien toch wel iets té drastisch, maar ging ik dit echt doen? Na nog een kort overleg met mijn kapper werd mijn haar goed door geborsteld waarna de ontkleuring er werd ingezet. De blonde plukken werden zorgvuldig uitgezocht en hoog ingezet met ontkleuring. Langzaam maar zeker werd mijn haar één grote folie bos. De overige blonde plukken werden ingesmeerd met een vloeibare, bijna waterige, bruine haarverf die gelijk was aan mijn eigen kleur. Ik geloof dat ik bijna een uur met de ontkleuring in m’n haar heb gezeten, misschien zelfs wel langer…

Terwijl ik met zo’n dertig folies in m’n haar zat liet de kapper mij de tube met roze verf zien die hij zou gaan gebruiken. De verf was best wel roze, ik denk dat je de kleur wel kan vergelijken met fuchsia roze. Das best heftig, niet waar? Nou dat vond ik in ieder geval wel. De kapper bood toen aan om te kijken of hij de kleur wat zachter kon krijgen. Dit werkte helaas averechts. De kleur in zijn mengschaaltje kleurde stoplicht rood. Oeps.. Dan toch maar voor fuchsia roze!

Na het uitspoelen van de ontkleuring was het tijd voor de roze verf. Het ging om kleuring uit een tube, die tot ongeveer 8 weken in je haar blijft zitten. De opgelichte plukken werden uit mijn natte donkere haarbos geplukt en één voor één ingesmeerd met de fuchsia roze verf. Nadat de roze verf lang genoeg in mijn haar had gezeten werd het er uitgespoeld en volgde een beschermend haar conditioner van Olaplex. (Zowel de ontkleuring als de bruine en roze haarverf waren ook met een formule van Olaplex gemengd om zo mijn haar tijdens de verfbehandelingen te beschermen.)

Toen ik eenmaal weer met een handdoek om mijn schouders in de kappersstoel zat bekeek ik mijn haar in de spiegel. Tussen al dat natte bruine haar zaten alle roze plukken bij elkaar geplakt. Zo ontzettend roze dat ik dacht: “O mijn hemel, wat heb ik nu gedaan…’
Het was niet echt spijt wat ik voelde, maar het was wel OVERduidelijk dat ik moest wennen aan mijn nieuwe look. Gelukkig ging dat sneller dan gedacht. Na ruim vijf uur liep ik super blij met roze lokken de salon uit. (Ja! Ik heb daar ruim 5 uur lang in de kappersstoel gezeten).

Helaas is deze rosé kleur niet permanent, wat betekent dat hij langzaam maar zeker met iedere wasbeurt wat minder zal worden. Maar gelukkig zijn daar de gekleurde haarmaskers die door mijn kapper verkocht worden. Het is een tube van het door hun veel gebruikte merk CHI. Van dit kleurenmasker hoef ik één keer in de week, maar een heel klein beetje toe te voegen aan mijn (witte) conditioner. Er moet een weegschaal bij aan te pas komen en er zit wellicht wat tijd in, maar het helpt mij wel om de rosé kleur te behouden 🙂

Voor iedereen die benieuwd is naar welke kapper ik ga.
De oplettende lezer is de naam misschien al opgevallen, de kapper waar ik mijn haar altijd laat knippen en verven heet Nanny’s HairDo (voorheen bekend als Haarmode Nanny). Deze salon zit op het Neptunusplein en is van dinsdag t/m zaterdag geopend. Nanny’s HairDo is een gezellige salon, waar ze naast haar producten ook nog hele leuke sieraden en andere accessoires verkopen. Wat ik zelf heel fijn vind aan deze salon is dat ze werken met een vast team die al jaren met elkaar werken. Daarnaast hangt er een echt ‘huiskamergevoel’.

Nanny’s HairDo online:
Website: www.NannysHairDo.nl
Instagram: Nannys_HairDo
Facebook: Nanny’s HariDo
Twitter: @HaarmodeNanny

Tot slot heb ik natuurlijk nog de foto’s van mijn verfresultaat 😉
Armand, nogmaals heel erg bedankt voor deze nieuwe look!


Goed dit was het voor. Tot de volgende keer!

Liefs,
Sabrina