REVIEW: Fotofabriek – Retroprints

[Let op: deze post is in samenwerking met Fotofabriek]

Vorige week vrijdag lag mijn lang verwachtte pakketje van Fotofabriek in de brievenbus! Of nou ja lang verwachtte, het heeft ongeveer 2 dagen geduurd voordat ik de foto’s in huis had. Dus lang mag ik het eigenlijk niet noemen.

Precies twee weken geleden ben ik door Fotofabriek benaderd met de vraag of ik hun retroprints wilde testen en daar een stukje over op mijn blog wilde plaatsen. Natuurlijk wil ik dat! Super leuk! Maar poeh, welke foto’s ga ik afdrukken! Keuzestress!

De set die ik mocht uittesten is de Retroprints. 8 foto’s, met een afmeting van 10,2 x 12,7 cm (staand) voor slechts € 4,99.

Nadat ik een selectie van 8 foto’s gemaakt had ben ik naar de site van Fotofabriek gegaan. Belangrijk weetje: Om je foto’s uit te kiezen en af te drukken heb je niet perse een account nodig. Het is wel aan te raden, want mocht je nou onderbroken worden of een grotere opdracht willen afdrukken waar je meer tijd voor nodig hebt dan kan je deze opslaan om vervolgens later weer mee makkelijk verder te gaan.

Het uploaden van de foto’s is erg makkelijk – kind kan de was doen.
Je kan er voor kiezen om de foto’s vanaf je computer/laptop te uploaden, maar het is ook mogelijk om foto’s vanaf je Facebook of Instagram account te importeren. (Het koppelen van je account is heel simpel).

Er bestaat de mogelijkheid om je foto’s nog te voorzien van een leuke/passende tekst, decoratie of kies voor een kleurrijke achtergrond. Zelf heb ik er voor gekozen om het simpel te houden.

Misschien niet heel verrassend, maar ik heb 6 zwart wit en 2 kleuren foto’s door Fotofabriek af laten drukken. Nou vraag je je vast af, waarom ik niet alles zwart wit heb gedaan. Dat komt omdat ik heel benieuwd was naar de kwaliteit van de kleur foto’s.

GOED, de foto’s lagen vorige week vrijdag dus in de bus. Het was alleen al super cool om de naam van mijn blog op de envelop te zien staan! Ik was echt heel benieuwd naar de foto’s! Toen ik de stevige envelop open maakte was ik blij verrast. De foto’s zaten kleurig verpakt in het plastic. Ik werd nog meer verrast toen ik de foto’s uit de verpakking haalde. Zijn dit mijn foto’s?!



Waar ik had verwacht dat de foto’s op het bekende fotopapier gedrukt zouden worden, van dat papier wat ik de loop der tijd gaat omkrullen, was het tegendeel waar. De foto’s van de Retroprints worden afgedrukt op een soort kartonachtig papier. Heel gaaf en heel mooi! Want het geeft je foto’s niet de standaard fotolook die je verwacht. Ik vind juist dat het de foto’s er luxer uit laat zien. Zoals de kaarten die je bijvoorbeeld bij een museum, tentoonstelling of expositie kunt kopen. (Dus ik zeg het nog eens; ZIJN DIT MIJN FOTOS?!)

De foto’s hebben een soort polaroidachtig uiterlijk. De balans en helderheid van de kleuren (dit geld zowel voor de zwart wit als voor de kleur foto’s) zijn prachtig. Ik denk dat de foto’s ook zeker (mede dankzij de witte rand) mooi in een fotolijst zullen staan.

Naast foto’s afdrukken kan je bij Fotofabriek ook een fotoboek maken.
En ik zal eerlijk zijn, na deze Retroprints ben ik wel heel erg nieuwsgierig geworden naar hun fotoboeken. Wie weet, wordt vervolgd? ;P

Je fotoproducten afdrukken bij Fotofabriek is in ieder geval een aanrader!


Liefs,
Sabrina

Amersfoort – Open Monumentendag 2018

Zaterdag 8 September 2018.
Open Monumentedag, de dag die je de kans geeft om een uniek kijkje te nemen in de historie van Amersfoort. (En natuurlijk bij een hoop andere monumenten in Nederland)

Geboren en getogen (dat laatste niet in Amersfoort), maakt mij een echte Keientrekker! Wat is er dan mooier dan dat je een kijkje kan nemen achter de historische deuren, die normaal gesproken gesloten zijn of  gebouwen waar je normaal niet zo snel binnenstapt.

Panorama - Copyright
De plekken waar ik een kijkje heb genomen:
x Oude Stadhuis
x Centrum voor Archeologie
x De Koppelpoort
x Sint-Franciscus Xaveriuskerk
x Oud-Katholieke kerk H. Georgius
x Sint-Joriskerk
x Stad van Cahen
x Mannenzaal
x Onze Lieve Vrouwetoren

Het waren allemaal stuk voor stuk prachtige monumenten. De één verrassender dan de ander. Ik kan het zeker voor volgend jaar aanraden!

Hieronder een kleine impressie van die zaterdag, want ook dit is Amersfoort 😉

Liefs,
Sabrina


Boek: Words in Deep Blue

Het tweede boek van de stapel is gekozen en inmiddels ook (uit)gelezen.
Words in Deep Blue geschreven door Cath Crowley. Ja, ik heb de Engelse versie gelezen, maar geen paniek voor de lezers die liever een boek in het Nederlands lezen. Het boek is ook vertaald en is in de (online) winkels te vinden als “Donkerblauwe Woorden”.

Toen ik het boek kocht ben ik puur op de flaptekst afgegaan (en dan maar hopen dat het ook echt wat is), wat meestal blader ik toch wel even door een boek heen (als ik hem niet om zijn kaft koop…). Het was zo’n gevalletje ik kan niet kiezen dus koop ik beide boeken. Wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb! Hieronder vinden jullie de vertaling die ik gemaakt heb van de Engelse flaptekst. Waarom ik de flaptekst van het Nederlandse boek niet gebruik? Eerlijk gezegd vind ik die niet zo heel erg mooi.

“Jaren geleden was Rachel verliefd op haar beste vriend Henry. De dag voordat ze ging verhuizen liet ze een liefdesbrief achter in zijn favoriete boek in de tweedehandsboekwinkel van zijn ouders. Maar ze kreeg nooit een reactie. Na drie 3 jaar keert ze terug, maar door een tragische gebeurtenis is ze niet meer wie ze was. Tegen haar zin in, komt ze die zomer te werken in de Boekwinkel van Henry’s ouders. Terwijl Rachel en Henry samen moeten werken, brieven uitwisselen tussen de pagina’s in de brievenbibliotheek, vinden ze hoop in elkaar.”

Het verhaal volgt Rachel, Henry, George (Henry’s zusje), Martin en Lola. (Daarnaast zijn er nog een aantal terugkerende personage, die ook zeker niet kunnen ontbreken). Rose verhuist in 2012 met haar moeder en broer naar de kust en laat daarmee haar vrienden achter. Ruim 3 jaar later keert ze terug. Haar tante, bij wie ze de zomer doorbrengt, regelt een bijbaantje voor haar in het ziekenhuis wat op het allerlaatste moment niet doorgaat. De ouders van Henry horen dat Rachel terug is en een baantje zoekt dus bieden zij haar de klus aan om de boeken die in Brievenbibliotheek van hun tweedehandsboekwinkel staan te registreren.

Wat de Brievenbibliotheek is? Het is een boekenkast die in een apart gedeelte van de winkel staat. Deze kast is gevuld met boeken die niet verkocht worden. Het zijn boeken waarin klanten mogen schrijven. Mensen omcirkelen woorden die ze mooi vinden, onderstrepen zinnen of ze laten boodschappen achter in de kantlijn: gedachten, vragen, wensen. Sommigen laten brieven achter tussen de bladzijden. Brieven aan schrijvers, aan (ex-)vrienden of vriendinnen. En soms worden brieven ook beantwoord.

Ik wil eigenlijk niet te veel over dit boek verklappen. Het is namelijk zo’n leuk en mooi, maar ik vind het vooral een heel lief verhaal. Het is een boek waar sommige lezers ook zeker een traantje bij zullen laten. Daarnaast is het verhaal ook op een leuke, misschien wel wat speelse manier geschreven. Ieder hoofdstuk zie je door de ogen van Rachel of Henry. Ook krijg je een kijkje in het (liefdes)leven van George door middel van brieven die ze schrijft aan een ‘vreemdeling’ via het boek “Pride and Prejudice and Zombies” in de Brievenbibliotheek.

Words in Deep Blue behoort nu zeker tot mijn favoriete boeken.
Kortom het is echt een feelgood boek. Zeker een aanrader!
(En als ik eerlijk ben zie ik er ook filmmateriaal in 🙂  )
31952703
Titel:
 Words in Deep Blue (ENG) / Donkerblauwe Woorden (NL)
Auteur: Cath Crowley
Pagina’s: 269 (ENG) / 352 (NL, klein paperback)
Uitgeverij:  Random House LCC US (ENG) / Leopold (NL)

Sterren: ✰✰✰✰✰ (5/5)

Film: The Greatest Showman

Vrijdag 12 Januari zat ik ’s ochtends al in zaal 7 bij Pathé voor de film The Greatest Showman. Een film die ik, vanaf het moment dat ik de trailer voor het eerst op Facebook voorbij zag komen, gewoon moest zien.

Een film die gebaseerd is op het leven van Phineas Taylor Barnum. De rol van Phineas wordt vertolkt door Hugh Jackman (die sommige van jullie ongetwijfeld zullen kennen de X-men films waarin hij Wolverine/Logan speelt). Maar dit is niet het enige bekende gezicht wat te zien is in deze film. Zo zijn ook Zac Efron, Michelle Williams, Rebecca Ferguson en Zendaya Coleman.

 

*LET OP! Hieronder ga ik een stukje spoilen, sorry.*

Aan het begin van de film maken we kennis met de jonge Phineas (Hugh Jackman, de zoon van een kleermaker. Hij draagt simpele kleding, zijn schoenen zijn kapot. Zijn vader maakt kleding voor de rijkste mensen in de stad. En dus ook voor Charity’s (Michelle Williams) vader… De muziek begint en we zien hoe het leven van Phineas en Charity veranderd. Charity wordt door haar vader naar een etiquette school. Phineas zijn vader wordt ziek en komt te overlijden, waardoor Phineas er op jonge leeftijd alleen voor komt te staan. Ze schrijven brieven en uiteindelijk trouwen ze, krijgen twee dochters en leven een vrij bescheiden leven in New York. Totdat het bedrijf waar hij werkt failliet gaat. Phineas komt zonder werk te zitten. Hij besluit een risico te nemen, sluit een lening af en koopt een pand. Een museum waar helaas niet veel bezoekers voor in de rij staan… Tijd voor wat anders dus. Hij gaat opzoek naar bijzondere mensen, die hij nog bijzonderder probeert te maken, en heeft binnen de kortste keren een groep van wel zeer bijzondere mensen gevonden. Er is veel belangstelling voor Phineas en zijn ‘bijzondere mensen’, maar er zijn ook genoeg mensen die Phineas en zijn team het liefst gisteren dan vandaag zagen vertrekken… Maar natuurlijk blijven ze. Phineas weet Phillip (Zac Efron) te strikken om voor hem te komen werken om zijn freak circus te promoten. Ondanks het ‘succes’ van zijn show wilt Phineas meer. Daar gaat hij dan ook voor, ondanks de gevolgen die het zal hebben voor zijn gezin en zijn lopende show.

Hoe de film af loopt ga ik jullie natuurlijk niet vertellen. Ik denk dat ik hierboven al genoeg gespoiled heb. Wel heb ik hieronder de officiële trailer van de film

Tot slot wil ik het nog hebben over de muziek die in deze film gebruikt wordt. Deze film zit namelijk vol originele songs. De één nog beter dan de ander. Er zat geen één nummer tussen die ik niet goed vond. Diezelfde avond bestelde ik de cd met de soundtrack van de film. Hieronder vind je een aantal nummers die in de film te horen zijn.

This is me

Million Dreams

Rewite The Stars

De boodschap achter deze feel good fillm is vooral durf te dromen en wees niet bang ze te verwezenlijken, want dromen kunnen uitkomen!
Ik kan niet wachten totdat de dvd uitkomt! Deze film is dus zeker een aanrader 😉

Titel: The Greatest Showman

Regie: Micheal Gracey 
Genre: Biografisch (Musicalfilm)
Sterren: ✰✰✰✰✰ (5/5)

the-greatest-showman-movie

Egyptisch Goud Randje

Bijna drie weken geleden, dinsdag 29 Augustus om precies te zijn, was het dan eindelijk zover.
Om 10.00 uur zaten we in de auto op weg naar Leiden.

Het Rijksmuseum van Oudheden.
Niet een heel groot museum, maar ook niet heel klein.
Een museum van drie verdiepingen.
Het museum met een prachtige collectie aan Egyptische artefacten.

Al jaren stond dit museum op mijn lijstje van plekken die ik graag wil bezoeken. En dat heeft niet zomaar een reden. Zoals velen van jullie misschien al weten ben ik dol op geschiedenis. Altijd al geweest. Maar ik heb echt een zwak voor het oude Egypte. De piramides, Farao’s en hiërogliefen. Ik heb er een enorme fascinatie voor. Wat zou ik graag terug in de tijd willen reizen om een kijkje te kunnen nemen in dat prachtige oude Egypte.

Ik heb mijn liefde voor het oude Egypte niet altijd gehad. Tijdens mijn jaren op de middelbare school had ik helaas alleen in mijn eerste twee jaar geschiedenis. Die lessen werden gegeven door een lerares die een passie had voor Egypte en alles wat daar bij hoorde. Bijna iedere les ging dan ook wel over Egypte.  Zelfs zo vaak dat het bij mij mijn neus uit kwam (iets wat ik me nu natuurlijk niet meer kan voorstellen). Ik kan mij nog goed herinneren dat ik ooit een keer dacht; “Weer dat stoffige Egypte…”
Of ik mijn liefde voor deze indrukwekkende geschiedenis van het leven rond de Nijl aan mijn docente van toen de danken heb, ik weet het niet… Ik ontdekte de Farao’s, piramides en de rest ergens in mijn derde of vierde schooljaar. We moesten toen een spreekbeurt houden. Met dank aan mijn moeder kwam ik op het idee om mijn spreekbeurt over Toetanchamon (de jongste Farao (tot nu toe ontdekt) ooit) te houden. Wauw wat vond ik dat geweldig! Ik had collage’s gemaakt en had een spreekbeurt van, volgens mijn klasgenoten, té veel kantjes. Maar ik kon er geen genoeg van krijgen.

Toen in 2012 de speciale tentoonstelling van Toetanchamon, die de hele wereld over reisde, zijn stop in Nederland maakte kon mijn geluk niet meer op. Dit was mijn kans om de schatten, sarcofaag en hét dodenmasker waar ik ooit over vertelde te zien. Helaas heb ik de tentoonstelling nooit bezocht…


Maar gelukkig hebben we in Leiden het Rijksmuseum van Oudheden. Het museum van Nederland met een vrij grote Egyptische collectie. En deze zomer was dan eindelijk het moment dat ik deze mooie schatten uit het verre verleden mocht aanschouwen. Het is moeilijk te geloven dat de stukken die ik in Leiden gezien heb duizenden jaren oud zijn. Hoe hebben de mensen die dingen toen ooit kunnen maken? Hoe maakten zij in vredesnaam die grote piramides?! Het materiaal waar deze van zijn gemaakt wegen zeker wel tonnen!

Dit museum had voor mij een aantal highlights:
* De tempel in de hal.
* Een stuk van een tombe met een gat in de wand, gemaakt door grafrovers.
* Dat de meeste stukken gewoon in open lucht stonden, een deel is maar afgeschermd
door glas.
* De verschillende sarcofagen, prachtig versierd met hiërogliefen in allerlei kleuren.

Het was een vrij fris bezoek. Reden hiervoor is dat het o.a. bij de Egyptische tentoonstelling continu 19 graden Celsius is. Dit geld ook voor een aantal andere ruimtes van het museum.

Het Rijksmuseum van Oudheden is zeker een aanrader! Afgezien van de prachtige zalen die gevuld zijn met Egyptische schatten, hebben ze ook een aantal andere mooie tentoonstellingen. Al steekt voor mij de Egyptische er met kop en schouders boven uit.

Tot slot heb ik nog een paar foto’s. Of nou ja… eerlijk gezegd zijn het er iets meer dan een paar…

Tot de volgende keer!

Liefs,
Sabrina


Nerve

Laat ik beginnen met: WAT EEN VERHAAL! Wooh!

De verfilming van het boek draait sinds afgelopen September in de bioscoop. Ik heb het over het verhaal van Nerve dat in 2012 al als boek in de Amerikaanse/Engelse winkels lag, geschreven door Jeanne Ryan. Maar waar ga ik het over hebben? Over de film? Of toch over het boek? Daar gaan jullie zo achter komen 😉

De trailer van de film, die ik in de bioscoop voorbij zag komen, trok direct mijn aandacht. Een spannende, maar niet té spannende film. Het was mij op dat moment alleen nog niet helemaal duidelijk wat de verhaallijn zou zijn. Daar kwam ik later pas achter. Het duurde niet lang voordat ik er achter kwam dat het om een verfilming van een boek ging. Al snel zat ik met een dilemma, want wat doe je dan; kijk je de film of ga je eerst voor het boek? Met een beetje zelfkennis bedenk ik mij al snel dat als ik de film eerst zie het voor mij moeilijk zal zijn om daarna het boek te lezen. Dit blijkt wel uit het verleden. Als ik al weet wat er staat te gebeuren kan ik moeilijk van het verhaal genieten. Dan gaat er maar één gedachten door mij heen; “Wanneer gaat dit of dat gebeuren?…Had het al niet moeten gebeuren?!”. Daarom nam ik het wijze besluit om het boek vooraf te lezen.

Afgelopen woensdagavond begon ik met lezen. Ik zat meteen in het verhaal. Later bleek dat die avond een late nacht zou worden. Want diezelfde nacht, om precies te zijn om 02.30 uur, sloeg ik het boek dicht. Uit. Of zoals ze dat zo mooi zeggen:
In één adem uitgelezen.
Ik kon het boek gewoon niet wegleggen. Ik moest en zou verder lezen. Dus deed ik dat.
Ik kan jullie zeggen: Na het lezen van het boek wil ik de film ZEKER zien!!! Ik ben erg benieuwd hoe ze deze 224 pagina’s hebben getransformeerd tot film.

Wat een geweldig verhaal! Wat geweldig geschreven! Zeker een aanrader!
Ik wil niet te veel van het boek (of mogelijk de film) verklappen, maar als je van spanning houdt dan is dit zeker een aanrader. Het verhaal is voorzien van een verrassingselement, meerdere zelfs. Sommige dingen zag ik echt totaal niet aankomen.

Er is nog wel een klein dingetje wat ik kwijt wil:
Man, wat baal ik er ontzettend van dat ik het boek nu al uit heb. Bah, bah, bah! Maar het is niet anders. Tijd voor een nieuw boek? Tijd voor een nieuw boek!

nerve-9781471146169_hr

Titel: Nerve 
Auteur: Jeanne Ryan
Pagina’s: 304 (ENG) / 224 (NL)
Uitgeverij:  Diall Press (ENG) / Van Goor (NL)

Sterren: ✰✰✰✰✰ (5/5)

Sweet Sisters

Laatst toch zo’n leuk winkeltje in het centrum van Amersfoort ontdekt!
Normaal gesproken loop ik er altijd langs, soms wel meerdere keren op een dag. Nog nooit was ik er naar binnen gelopen, tot vandaag… Sweet Sister in de Krommestraat. Ze zitten er al bijna vier jaar, vertelde de verkoopmedewerkster mij.

Wat mij bij deze winkel bracht? De jacht naar smeltchocolade voor chocolademelk. Wat ik vond; chocolate heaven!!!

Ik zal wel eerlijk zijn, toen de winkel vandaag voor het eerst in liep wist ik niet zo goed waar ik moest kijken. Ze hebben gewoon zoveel! Zo veel verschillende smaken, zoveel verschillende merken. Een keuze maken was bijna onmogelijk. Daarnaast hebben ze verschillende merken thee (waaronder Mr. Jones! 😍), koffie en in de zomer schijnen ze zelfs ambachtelijk Amersfoorts ijs te verkopen! Genoeg om uit te proberen dus 😉

Ben je opzoek naar een origineel chocolaatje? Dan is dit zeker de winkel waar je moet zijn! Wat de prijzen betreft, ze hebben verschillende prijscategorieën. Dus er is voor ieder wel wat wils.

Ik verliet de Sweet Sisters met 3 verschillende soorten (wit, melk en puur) smeltchocolade om warme chocolademelk mee te maken, marshmallows omringd met een laagje chocolade én met twee pakken Mr. Jones Stunning Sofia (jasmijn thee) en  Mr. Jones Nice Nancy (citroen thee).

Ik kom hier zeker terug 🙂

Heb jij Sweet Sisters wel eens een bezoekje gebracht? Zo ja; wat kan je mij aanraden, want ze hebben genoeg om uit te proberen 😉

Liefs,
Sabrina

Sweet Sisters.jpg

Film: Sully

Afgelopen dinsdagavond was dan eindelijk de avond dat ik voor het grote doek zat voor de film Sully. Een film die ik al een tijdje erg graag wilde zien.

De film gaat over gezagvoerder Chesley “Sully” Sullenberger en de noo
dlanding die hij op 15 januari 2009 maakte in rivier de Hudson. Misschien doet dit een vaag belletje rinkelen? De film is namelijk gebaseerd op het autobiografisch boek Highest Duty: My Search for What Really Matters van Chesley Sullenberger en Jeffrey Zaslow.


Voor deze film kruipt meester acteur Tom Hanks in de huid van piloot Sully Sullenberger. De noodlading, maar ook de dagen er na worden tijdens de film in beeld gebracht. De wereld die Sully prijst als held voor zijn handelen en het verrichten van iets wat vrijwel onmogelijk is en nog geen andere piloot gelukt was; landen op het water. De verschillende instanties die de crash onderzoeken en twijfelen aan zijn keuze om in de rivier te landen, waren beide motoren wel echt uitgevallen? Technici en verschillende piloten die een simulatie vlogen zijn het allemaal met elkaar eens; er kon makkelijk uitgeweken worden naar een vliegveld.

Zoals sommige van jullie wel zullen weten dat ik op de één of andere manier altijd al erg gefascineerd ben geweest door vliegtuigcrashes. Hoe het komt, geen idee en ondanks mijn angst om te vliegen blijf ik het erg interessant vinden. Dus toen ik vorig jaar hoorde dat deze film er aan zat te komen wist ik gewoon dat ik hem moest zien. En dat is gebeurd. Ik zat van begin tot eind helemaal in de film. Ergens blijft het niet te bevatten dat dit echt gebeurd is. Landen met een vliegtuig op het water is namelijk vrijwel onmogelijk, dit komt doordat de motoren van het vliegtuig onder de vleugel zitten. Zodra de motoren het water raken zullen zij er voor zorgen dat het vliegtuig begint te spinnen. Dus de landing die ze in deze film navertellen is echt een wonder. Zeker als je je bedenkt dat alle 155 passagiers en de crew er met lichte verwondingen vanaf kwamen.

Ik wil eigenlijk niet te veel van deze film verklappen, want het is echt een film die je gezien moet hebben!

Over het einde wil ik nog wel iets kwijt. Sorry als ik nu ga spoilen!!!
Tijdens de aftiteling van de film worden beelden getoond van de echte piloot Chesley Sullenberger, de crew en de passagiers. Dit was voor mij een extra kippenvel momentje (en er zitten meer van zulke momenten in deze film 😉 ). Zeker een aanrader dus!

Titel: Sully
Regie: Clint Eastwood 
Genre: Biografisch
Sterren: ✰✰✰✰ (4/5)

sully-poster