Amersfoort – Open Monumentendag 2018

Zaterdag 8 September 2018.
Open Monumentedag, de dag die je de kans geeft om een uniek kijkje te nemen in de historie van Amersfoort. (En natuurlijk bij een hoop andere monumenten in Nederland)

Geboren en getogen (dat laatste niet in Amersfoort), maakt mij een echte Keientrekker! Wat is er dan mooier dan dat je een kijkje kan nemen achter de historische deuren, die normaal gesproken gesloten zijn of  gebouwen waar je normaal niet zo snel binnenstapt.

Panorama - Copyright
De plekken waar ik een kijkje heb genomen:
x Oude Stadhuis
x Centrum voor Archeologie
x De Koppelpoort
x Sint-Franciscus Xaveriuskerk
x Oud-Katholieke kerk H. Georgius
x Sint-Joriskerk
x Stad van Cahen
x Mannenzaal
x Onze Lieve Vrouwetoren

Het waren allemaal stuk voor stuk prachtige monumenten. De één verrassender dan de ander. Ik kan het zeker voor volgend jaar aanraden!

Hieronder een kleine impressie van die zaterdag, want ook dit is Amersfoort 😉

Liefs,
Sabrina


Flashback

Omdat ik de laatste periode hier akelig stil ben geweest kom ik met een flashback van de afgelopen maanden. Wat heb ik gedaan? Wat hield mij bezig?


Januari/Februari:
Eind januari kwam ik op het idee om mijn haar te knippen. Het moest kort en wel direct. Diezelfde middag belde ik de kapper van mijn vader, omdat ik wist dat mijn eigen kapper op zo’n korte termijn geen plek zou hebben. 3 uur na mijn telefoontje zat ik in de kappersstoel en lagen mijn lange lokken op de grond. Mijn haar was zo kort dat invechten helaas niet meer ging. Gelukkig lukte dat twee weken na mijn knipbeurt wel weer!!!

Twee weken na mijn knipbeurt besloot ik om mijn haren te verven. Violet, Colorista van L’oreal. Permanente kleuring. Ik verfde het zelf…

Maart:
In Maart liep ik met twee liter ijs van San Marco onder mijn arm over straat én was het hoog nodig tijd om mijn uitgroei bij te kleuren.

Ook slaagde ik voor mijn laatste examen. Hiermee kwam een einde aan een (korte) periode van intensief leren en was ik (éindelijk) officieel Assistent Drogist.

Husdon Bay opende haar deuren in de stad. Dus een bezoekje, met aankopen, kon niet uitblijven.

Ik stemde voor de gemeenteraadsverkiezingen en kocht geweldige witte sneakers met een hele tof stik.

Eind deze maand kwam ik tot de conclusie dat ik dit violet-kleurtje in mijn haar toch wel een beetje zat werd. En met het oog op de lente en zomer mijn haar toch wat lichter wilde hebben.

April:
In April at ik o.a. garnaal kroketjes (al hadden ze meer weg van bitterballen) bij Hoofdstad Brasserie. Die zijn daar echt heeeeerlijk!!! Ik geloof dat we met z’n tweeën wel drie of vier porties hebben genuttigd.

Ook had ik een reünie van de dierentuin. Met alle oud collega’s van 2008 (toen ik er net kwam werken) tot 2011/2012 (toen ik nog lang niet van plan om weg te gaan) gingen we uiteten. Best gek om iedereen weer te zien, zeker als je je bedenkt dat je sommigen 5 a 6 jaar geleden voor het laatst gezien hebt. Het was een gezellige avond. Ik hoop dat we het nog eens over zullen doen.

Op Koningsdag besloot mijn vader om broodjes te verkopen in de Krommestraat. Jullie kunnen vast wel raden wie er in uitgedost in een koksbuis, sloof en natuurlijk oranje door de straat liep. Yup, MOI. Speciale Italiaanse broodjes (Puccia) met speenvarken (Porchetta). Aangezien de meeste mensen die langs onze tafel liepen niet wisten wat Porchetta was en ik dat eigenlijk bij iedereen dus wel kon uitleggen, duurde het niet lang voordat ik mij in de volgende situatie bevond:
“Zo, dus jullie verkopen broodjes met porchetta” klonk de
man die langs onze tafel liep.
Ik knikte en aangezien al onze vorige klanten geen idee                                                           hadden wat porchetta is zei ik: “Dat is speenvarken. Heel
lekker!”
“Ik weet wat porchetta is” antwoordde de man.
Ik was een tikkeltje verbaasd. Hij zag er nou niet bepaald uit                                                    als een kenner of Italiaans, maar wie ben ik om daar over te                                                      oordelen. Misschien ging deze man wel regelmatig op                                                                  vakantie naar Italië en is een broodje Porchetta wel iets wat                                                      hij heel graag eet. Mijn ogen rolde bijna uit hun kas toen ik de
man ineens vloeiend Italiaans hoorde praten met zijn vrouw.
Daarna vertelde hij dat hij in de regio had gewoond waar
deze vleeswaren vandaan komt. Maar natuurlijk…

Mei:
Mei is nog maar net begonnen, maar belooft nu al een leuke maand te worden.
* The Greatest Showman komt deze maand uit op dvd. Verkrijgbaar
vanaf 2 mei!!!
* De verjaardag van Liefs Sabrina.
* Aanmelding voor de opleiding tot Drogist.
* Afspraak bij de kapper!!!
* Het Songfestival (Ja, ik ben nog steeds fan 🙂 )
* En dan zijn er nog de dingen die ik nu vergeet en al het onverwachtse
wat er staat te gebeuren.


 

2018

 A new year is like a blank book. The pen is in your hands. It’s a chance to write a beautiful story.
Write a good one! 

Have a lovingly, spectacular, adventurous, creative and wonderful 2018!


Dit is toch wel de boodschap die ik met iedereen wil delen. Sommige van jullie zullen hem ondertussen ongetwijfeld al voorbij hebben zien komen op mijn verschillende social media kanalen of hebben hem via de app ontvangen.

Ik heb geen idee hoe het met jullie zit, maar 2017 is voor mij echt voorbij gevlogen. De afgelopen weken had ik alles behalve een Sinterklaas- en Kerstgevoel, laat staan dat ik al bezig was met Oud en Nieuw. Zelfs op de 30ste voelde oudejaarsavond nog weken ver. En eerlijk gezegd heb ik geen verklaring voor dit gevoel.

2017 is voor mij een jaar geweest wat in het teken heeft gestaan van het afsluiten van een mooi hoofdstuk in mijn leven. Begin dit jaar stopte ik in de dierentuin, na ruim acht jaar was mijn rol hier voltooid en eindigde daarmee een groot hoofdstuk van mijn leven. Tegelijkertijd was het begin van 2017 ook het begin van een nieuw avontuur. Een nieuwe baan bij één van de grootste drogisterijketens. Het is een jaar geweest waarin ik heel veel geleerd heb en mezelf nog beter heb leren kennen. Maar zoals ik al eerder aan gaf, is 2017 vooral een jaar geweest die voorbij is gevlogen…

Dus zeg ik welkom 2018!
Een jaar die ik weer met een lijstje goede voornemens instap. Wat die goede voornemens zijn? Dat lijstje vind je hieronder.

– Italiaans leren (het is toch wel heel kneuzerig dat deze ieder jaar weer terug is te vinden in dit lijstje. Ondertussen had ik toch allang vloeiend Italiaans moeten kunnen, maar helaas niets is minder waar… Voor dit jaar heb ik een heel handig hulpmiddel, althans ik hoop dat het zo uit pakt. Meer hierover lees je binnenkort online!)
– Voorlopig geen boeken meer kopen, eerst moet ik maar eens alle titels die ongelezen in mijn kast liggen lezen. Ik kan jullie vertellen dat dat een HOOP boeken zijn. (Ik denk wel een stuk of 30… *bloost*)
– Meer sporten, hardlopen (Yup, ook die keert wederom terug…)
– Nog meer genieten van de (kleine) dingen in het leven, overal wat meer bij stilstaan (want alles is niet zo vanzelfsprekend als dat we denken)
– Meer tijd stoppen in schrijven, fotograferen en bloggen. (Dit zijn toch de dingen die ik het leukste vind om te doen, maar het afgelopen jaar toch een beetje uit het oog ben verloren).

2018 gaat een jaar worden waarin ik weer meer tijd aan mijn blog, mijn hoekje online, wil besteden. Het jaar waarin ik meer naamsbekendheid voor Liefs Sabrina heel gaaf zou vinden, maar tegelijkertijd ook heel eng vind klinken.

Het is een jaar waarvan ik me heb besloten om hem te nemen zoals hij komt. Dat heb ik het afgelopen jaar ook gedaan en dat is me prima bevallen.

Tot snel lieve lezers!

Liefs,
Sabrina