Bij de binnenstad, het centrum, van Amersfoort denk je toch al gauw aan de (drukke) lange winkelstraat. Maar er is meer! Met onderstaande foto’s wil ik laten zien dat ook DIT de binnenstad is.
Liefs,
Sabrina
Het is misschien al een beetje laat om nog een post te plaatsen, maar ik kan het toch echt niet laten om op deze dag hier helemaal niks van mij te laten horen. Want vandaag was speciaal! Vandaag bestaat mijn blog, Liefs Sabrina 2 jaar!
Ergens een gek idee dat ik twee jaar geleden mijn eerste post online zette op Liefs Sabrina. De afgelopen tijd ben ik hier alleen minder actief geweest dan ik zou willen, maar dat probeer ik nu langzaam maar zeker goed te maken 😉
Dus tot de volgende keer lieve lezers!
Liefs, Sabrina
V E R V O L G :Â G O U D E NÂ T I P
Gisteren kon ik dan eindelijk, met mijn inmiddels niet meer zo rode lokken, terecht bij de kapper. Althans ik dacht dat mijn haar niet meer zo rood was… Want toen ik vanochtend op de fiets zat en de zon lekker scheen, zag ik in de weerspiegeling van een winkelruit toch nog een rode gloed bovenin mijn haar zitten. O jee…
Ik liep natuurlijk veel te vroeg de salon binnen. Op de één of andere manier dacht ik dat ik om 09.30 uur een afspraak had staan, ondanks dat er in de agenda op mijn telefoon 10.00 uur stond. A fijn, dan nog maar even de stad in.
Om tien voor was ik weer terug. Er werden een aantal folies in mijn haar aangebracht om een aantal plukjes op te lichten om te zien of het wat zou worden. Zou het überhaupt wel pakken?
Uit ervaring weet ik dat het oplichten van mijn haar best wat tijd in beslag neemt. Gelukkig had ik deze keer een e-book op mijn telefoon staan. De tijd ging nu een stuk sneller, voordat ik het wist hingen mijn haren in de spoelbak. Mijn haren werden geföhnd en het resultaat was al snel te zien. Ondanks dat het voor mij er best aardig uitzag, vroeg ik voor de zekerheid toch of het iets was geworden waar hij wat mee kon. En dat was gelukkig zo.
Waar ik dacht dat ik een nieuwe afspraak moest maken voor de complete behandeling, bleek dat ik direct verder geholpen kon worden en werd in de rest van mijn haar folies aangebracht. En wederom ging de tijd snel. Voordat ik het wist werden mijn haren weer uitgespoeld, gedroogd en in de verf gezet.
En zie hier het resultaat!!!
Ik ben er echt ontzettend blij mee 🙂
Liefs,
Sabrina
Maart 2018…
Met de zomer (en toen ook de lente) in het vooruitzicht; bedacht ik mij eind Maart dat ik mijn haar wel weer wat tintjes lichter zou willen hebben. Dat donkere, paarse, bijna rode haar is leuk, maar eerlijk gezegd was ik er nu (na iets meer dan een maand) toch wel op uitgekeken.
Eigenlijk net zo impulsief als dat ik besloot mijn lange haren kort te knippen, bedacht ik mij dat ik mijn paars/rode haren licht bruin zou willen hebben. Maar is dat wel mogelijk met de kleur die ik er nu in heb zitten?
Mei 2018…
Ik zal eerlijk zijn, het antwoord op die vraag heb ik nog niet. Woensdag 9 mei ga ik daar het antwoord op krijgen. Van wie vraag je je af? Nou van de kapper.
Toen ik in Maart bedacht dat ik mijn haar lichter wilde hebben ben ik natuurlijk even langs de kapper gegaan voor advies. Want van de kleur die ik op dat moment had naar de kleur die ik graag wil, dat is nog niet zo makkelijk.
“O, Sabrina” zei de kapper toen ik vertelde wat ik graag wil. Met de kleur op dat moment zei hij dat dat heel lastig zou zijn. “Ik denk dat je haar op dit moment dan zalm roze zal worden.”
Hij adviseerde mij mijn haar twee weken lang te wassen met Head & Shoulders classic (en dat dan 10 minuten in te laten trekken). De rode kleur zou daar minder van moeten worden en na twee weken kon ik dan terug komen om te zien hoe mijn haar er tegen die tijd uit zag.
Ik zal eerlijk zijn. Ik was een beetje sceptisch toen mij Head &Shoulders classic werd aangeraden. Bij een blauwe wash-out verf had het iets meer dan een jaar terug maar deels geholpen. En dat was een wash-out, die hoort weer uit je haar te gaan. Deze violet-kleur had ik met permanente verf in mijn haar gedaan, dan kan toch nooit door mijn haar te wassen met Head & Shoulders minder worden? Ach ja, het was het proberen op zijn minst waard. Dus ging ik naar de winkel en kocht een fles. Direct die avond nog zou en moest ik mijn haar wassen. Ik deed de shampoo in mijn haar, zette de timer op mijn mobiel en liet de shampoo zijn werk doen. Ik kan jullie vertellen dat 10 minuten nog nooit zo lang hebben geduurd. Toen ik eindelijk mijn haar kon uitspoelen werd ik verrast door knal rood (of was het toch meer roze) shampoo en water. KWAM DAT VAN MIJN HAAR?!
En fanatiek als ik dan ben zat de anti-roos shampoo de volgende dag ook weer 10 minuten in mijn haar. En niet na 2, maar na 3 weken zocht ik de kapper weer op. In het zonlicht was mijn haar nog steeds heel rood. Des ondanks begon de kleur in mijn blonde plukken steeds minder rood te worden en kon ik hier en daar al zelfs weer de geblondeerde kleur zien! En dat alleen maar door anti-roos shampoo. Hoe bizar is dat?!
Tijdens mijn tweede bezoek aan de kapper maakte ik een afspraak voor een behandeling. Ik kon over 3 weken terecht en dan wilde hij wel wat plukjes uitproberen om te kijken wat er dan gebeurd. In de tussentijd was het nog wel verstandig om de Head & Shoulder shampoo te gebruiken en die nu wat langer in mijn haar te laten zitten. Dus dat deed ik. Soms 20 minuten en een andere keer weer 30.
Het is heel raar om te zien dat de rode kleur bijna zo goed als uit mijn haar is. Zeker als je je bedenkt dat ik er permanente verf in had zitten. Zo gek dat mijn lichte plukken weer bijna helemaal licht zijn. Ik ben dan ook zeer benieuwd wat de kapper 9 mei, morgen, zal zeggen en hoe de plukken zullen gaan uitvallen.
Wordt vervolgd!
Liefs,
Sabrina
Omdat ik de laatste periode hier akelig stil ben geweest kom ik met een flashback van de afgelopen maanden. Wat heb ik gedaan? Wat hield mij bezig?
Januari/Februari:
Eind januari kwam ik op het idee om mijn haar te knippen. Het moest kort en wel direct. Diezelfde middag belde ik de kapper van mijn vader, omdat ik wist dat mijn eigen kapper op zo’n korte termijn geen plek zou hebben. 3 uur na mijn telefoontje zat ik in de kappersstoel en lagen mijn lange lokken op de grond. Mijn haar was zo kort dat invechten helaas niet meer ging. Gelukkig lukte dat twee weken na mijn knipbeurt wel weer!!!
Twee weken na mijn knipbeurt besloot ik om mijn haren te verven. Violet, Colorista van L’oreal. Permanente kleuring. Ik verfde het zelf…
Maart:
In Maart liep ik met twee liter ijs van San Marco onder mijn arm over straat én was het hoog nodig tijd om mijn uitgroei bij te kleuren.
Ook slaagde ik voor mijn laatste examen. Hiermee kwam een einde aan een (korte) periode van intensief leren en was ik (éindelijk) officieel Assistent Drogist.
Husdon Bay opende haar deuren in de stad. Dus een bezoekje, met aankopen, kon niet uitblijven.
Ik stemde voor de gemeenteraadsverkiezingen en kocht geweldige witte sneakers met een hele tof stik.
Eind deze maand kwam ik tot de conclusie dat ik dit violet-kleurtje in mijn haar toch wel een beetje zat werd. En met het oog op de lente en zomer mijn haar toch wat lichter wilde hebben.
April:
In April at ik o.a. garnaal kroketjes (al hadden ze meer weg van bitterballen) bij Hoofdstad Brasserie. Die zijn daar echt heeeeerlijk!!! Ik geloof dat we met z’n tweeën wel drie of vier porties hebben genuttigd.
Ook had ik een reünie van de dierentuin. Met alle oud collega’s van 2008 (toen ik er net kwam werken) tot 2011/2012 (toen ik nog lang niet van plan om weg te gaan) gingen we uiteten. Best gek om iedereen weer te zien, zeker als je je bedenkt dat je sommigen 5 a 6 jaar geleden voor het laatst gezien hebt. Het was een gezellige avond. Ik hoop dat we het nog eens over zullen doen.
Op Koningsdag besloot mijn vader om broodjes te verkopen in de Krommestraat. Jullie kunnen vast wel raden wie er in uitgedost in een koksbuis, sloof en natuurlijk oranje door de straat liep. Yup, MOI. Speciale Italiaanse broodjes (Puccia) met speenvarken (Porchetta). Aangezien de meeste mensen die langs onze tafel liepen niet wisten wat Porchetta was en ik dat eigenlijk bij iedereen dus wel kon uitleggen, duurde het niet lang voordat ik mij in de volgende situatie bevond:
“Zo, dus jullie verkopen broodjes met porchetta” klonk de
man die langs onze tafel liep.
Ik knikte en aangezien al onze vorige klanten geen idee                              hadden wat porchetta is zei ik: “Dat is speenvarken. Heel
lekker!”
“Ik weet wat porchetta is” antwoordde de man.
Ik was een tikkeltje verbaasd. Hij zag er nou niet bepaald uit                          als een kenner of Italiaans, maar wie ben ik om daar over te                           oordelen. Misschien ging deze man wel regelmatig op                                 vakantie naar Italië en is een broodje Porchetta wel iets wat                           hij heel graag eet. Mijn ogen rolde bijna uit hun kas toen ik de
man ineens vloeiend Italiaans hoorde praten met zijn vrouw.
Daarna vertelde hij dat hij in de regio had gewoond waar
deze vleeswaren vandaan komt. Maar natuurlijk…
Mei:
Mei is nog maar net begonnen, maar belooft nu al een leuke maand te worden.
* The Greatest Showman komt deze maand uit op dvd. Verkrijgbaar
vanaf 2 mei!!!
* De verjaardag van Liefs Sabrina.
* Aanmelding voor de opleiding tot Drogist.
* Afspraak bij de kapper!!!
* Het Songfestival (Ja, ik ben nog steeds fan 🙂 )
* En dan zijn er nog de dingen die ik nu vergeet en al het onverwachtse
wat er staat te gebeuren.
Hier is een teken van leven van mij.
Ik schaam mij echt enorm, het is echt veel te lang geleden dat ik ook maar wat online heb gezet. En dan te bedenken dat Liefs Sabrina deze maand 2 jaar bestaat. Hoe dan?
De tijd gaat echt ongelooflijk snel, en ik post echt ongelooflijk weinig.
Ik kan nu wel weer gaan roepen dat ik daar verandering in wil gaan brengen, maar dat heb ik inmiddels al zo vaak gezegd dat dat alles behalve geloofwaardig klinkt.
De afgelopen periode waren druk. Ik was druk met studeren (ja, ik ben ondertussen geslaagd en as we speak zal word ik aangemeld voor een vervolg opleiding van drie maanden!!)
Maar goed, hier is dus een teken van mij. Ik leef nog steeds!
Binnenkort ben ik weer meer online met nieuwe posts!
Tot snel,
Liefs,
Sabrina
Het tweede boek van de stapel is gekozen en inmiddels ook (uit)gelezen.
Words in Deep Blue geschreven door Cath Crowley. Ja, ik heb de Engelse versie gelezen, maar geen paniek voor de lezers die liever een boek in het Nederlands lezen. Het boek is ook vertaald en is in de (online) winkels te vinden als “Donkerblauwe Woorden”.
Toen ik het boek kocht ben ik puur op de flaptekst afgegaan (en dan maar hopen dat het ook echt wat is), wat meestal blader ik toch wel even door een boek heen (als ik hem niet om zijn kaft koop…). Het was zo’n gevalletje ik kan niet kiezen dus koop ik beide boeken. Wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb! Hieronder vinden jullie de vertaling die ik gemaakt heb van de Engelse flaptekst. Waarom ik de flaptekst van het Nederlandse boek niet gebruik? Eerlijk gezegd vind ik die niet zo heel erg mooi.
“Jaren geleden was Rachel verliefd op haar beste vriend Henry. De dag voordat ze ging verhuizen liet ze een liefdesbrief achter in zijn favoriete boek in de tweedehandsboekwinkel van zijn ouders. Maar ze kreeg nooit een reactie. Na drie 3 jaar keert ze terug, maar door een tragische gebeurtenis is ze niet meer wie ze was. Tegen haar zin in, komt ze die zomer te werken in de Boekwinkel van Henry’s ouders. Terwijl Rachel en Henry samen moeten werken, brieven uitwisselen tussen de pagina’s in de brievenbibliotheek, vinden ze hoop in elkaar.”
Het verhaal volgt Rachel, Henry, George (Henry’s zusje), Martin en Lola. (Daarnaast zijn er nog een aantal terugkerende personage, die ook zeker niet kunnen ontbreken). Rose verhuist in 2012 met haar moeder en broer naar de kust en laat daarmee haar vrienden achter. Ruim 3 jaar later keert ze terug. Haar tante, bij wie ze de zomer doorbrengt, regelt een bijbaantje voor haar in het ziekenhuis wat op het allerlaatste moment niet doorgaat. De ouders van Henry horen dat Rachel terug is en een baantje zoekt dus bieden zij haar de klus aan om de boeken die in Brievenbibliotheek van hun tweedehandsboekwinkel staan te registreren.
Wat de Brievenbibliotheek is? Het is een boekenkast die in een apart gedeelte van de winkel staat. Deze kast is gevuld met boeken die niet verkocht worden. Het zijn boeken waarin klanten mogen schrijven. Mensen omcirkelen woorden die ze mooi vinden, onderstrepen zinnen of ze laten boodschappen achter in de kantlijn: gedachten, vragen, wensen. Sommigen laten brieven achter tussen de bladzijden. Brieven aan schrijvers, aan (ex-)vrienden of vriendinnen. En soms worden brieven ook beantwoord.
Ik wil eigenlijk niet te veel over dit boek verklappen. Het is namelijk zo’n leuk en mooi, maar ik vind het vooral een heel lief verhaal. Het is een boek waar sommige lezers ook zeker een traantje bij zullen laten. Daarnaast is het verhaal ook op een leuke, misschien wel wat speelse manier geschreven. Ieder hoofdstuk zie je door de ogen van Rachel of Henry. Ook krijg je een kijkje in het (liefdes)leven van George door middel van brieven die ze schrijft aan een ‘vreemdeling’ via het boek “Pride and Prejudice and Zombies” in de Brievenbibliotheek.
Words in Deep Blue behoort nu zeker tot mijn favoriete boeken.
Kortom het is echt een feelgood boek. Zeker een aanrader!
(En als ik eerlijk ben zie ik er ook filmmateriaal in 🙂 )
Titel:Â Words in Deep Blue (ENG) / Donkerblauwe Woorden (NL)
Auteur:Â Cath Crowley
Pagina’s: 269 (ENG) / 352 (NL, klein paperback)
Uitgeverij:Â Random House LCC US (ENG) / Leopold (NL)
Sterren: ✰✰✰✰✰ (5/5)
Het eerste boek van 2018 is gelezen. In drie avonden was ik er door (het was dan ook niet een heel dik boek). Laguna Cove geschreven door Alyson Noël. Het boek is op een aparte manier geschreven. De hoofdstukken zijn klein (max. 3 pagina’s) en ieder hoofdstuk wordt verteld vanuit één van de vier ‘hoofd’personages. Iets wat ik niet had verwacht. Want als ik de flaptekst op de achterkant van het boek lees krijg ik toch echt de indruk dat het verhaal zal gaan over Anne. Maar niets is minder waar. Je krijgt ook een kijkje door de ogen van Ellie, Lola en Jade (iets wat van mij niet had gehoeven).
Omdat het boek in het Engels is en niet in het Nederlands is vertaald heb ik de flaptekst vertaald naar het Nederlands.
“Verhuizen naar het zonnige Southern Cal voelt als een straf voor de 17 jarige Anne. De hippie-achtige school is anders dan haar vorige school aan de East Coast, het gaat om chillen op het strand en surfen. En dan is er Ellie: mooi, compentatief en ze heeft direct een hekel aan Anne. Dus wanner Chris – één van Ellie’s langste vrienden en, o ja, de knapste jongen van school- met Anne omgaat en haar aanbied haar te leren surfen, vliegen er fonken… op meerdere manieren.”
Dat ik het verhaal in drie avonden heb uitgelezen zou wat moeten zeggen over het verhaal, toch? Dat ik het wel een goed verhaal moet vinden, toch? Nou… Ik vond het een leuk boek, tot ik bij de laatste hoofdstukken aan kwam. Het einde was, naar mijn mening, helemaal niks. En dat is toch echt zonde. Hoe dat komt? Waar er bij de andere hoofdstukken meer de tijd is genomen voor de verschillende situaties. Zijn de laatste hoofdstukken kort (sommige slechts 1(!) pagina) en wordt het moment waar we eigenlijk gedurende het verhaal naartoe lezen in een handje vol pagina’s verteld. Ik kreeg er heel erg het gevoel bij dat er ineens een einde moest komen en die moest er snel zijn. Naar mijn mening iets te snel en heeft de schrijfster in de laatste hoofdstukken een hoop laten liggen. En dat vind ik als lezer (maar ook als schrijfster) zo ontzettend zonde.
Titel:Â Laguna Cove
Auteur: Alyson Noël
Pagina’s: 240 (ENG)
Uitgeverij:Â Griffin Publishing
Sterren: ✰✰ (2/5)
Vrijdag 12 Januari zat ik ’s ochtends al in zaal 7 bij Pathé voor de film The Greatest Showman. Een film die ik, vanaf het moment dat ik de trailer voor het eerst op Facebook voorbij zag komen, gewoon moest zien.
Een film die gebaseerd is op het leven van Phineas Taylor Barnum. De rol van Phineas wordt vertolkt door Hugh Jackman (die sommige van jullie ongetwijfeld zullen kennen de X-men films waarin hij Wolverine/Logan speelt). Maar dit is niet het enige bekende gezicht wat te zien is in deze film. Zo zijn ook Zac Efron, Michelle Williams, Rebecca Ferguson en Zendaya Coleman.
*LET OP! Hieronder ga ik een stukje spoilen, sorry.*
Aan het begin van de film maken we kennis met de jonge Phineas (Hugh Jackman, de zoon van een kleermaker. Hij draagt simpele kleding, zijn schoenen zijn kapot. Zijn vader maakt kleding voor de rijkste mensen in de stad. En dus ook voor Charity’s (Michelle Williams) vader… De muziek begint en we zien hoe het leven van Phineas en Charity veranderd. Charity wordt door haar vader naar een etiquette school. Phineas zijn vader wordt ziek en komt te overlijden, waardoor Phineas er op jonge leeftijd alleen voor komt te staan. Ze schrijven brieven en uiteindelijk trouwen ze, krijgen twee dochters en leven een vrij bescheiden leven in New York. Totdat het bedrijf waar hij werkt failliet gaat. Phineas komt zonder werk te zitten. Hij besluit een risico te nemen, sluit een lening af en koopt een pand. Een museum waar helaas niet veel bezoekers voor in de rij staan… Tijd voor wat anders dus. Hij gaat opzoek naar bijzondere mensen, die hij nog bijzonderder probeert te maken, en heeft binnen de kortste keren een groep van wel zeer bijzondere mensen gevonden. Er is veel belangstelling voor Phineas en zijn ‘bijzondere mensen’, maar er zijn ook genoeg mensen die Phineas en zijn team het liefst gisteren dan vandaag zagen vertrekken… Maar natuurlijk blijven ze. Phineas weet Phillip (Zac Efron) te strikken om voor hem te komen werken om zijn freak circus te promoten. Ondanks het ‘succes’ van zijn show wilt Phineas meer. Daar gaat hij dan ook voor, ondanks de gevolgen die het zal hebben voor zijn gezin en zijn lopende show.
Hoe de film af loopt ga ik jullie natuurlijk niet vertellen. Ik denk dat ik hierboven al genoeg gespoiled heb. Wel heb ik hieronder de officiële trailer van de film
Tot slot wil ik het nog hebben over de muziek die in deze film gebruikt wordt. Deze film zit namelijk vol originele songs. De één nog beter dan de ander. Er zat geen één nummer tussen die ik niet goed vond. Diezelfde avond bestelde ik de cd met de soundtrack van de film. Hieronder vind je een aantal nummers die in de film te horen zijn.
This is me
Million Dreams
Rewite The Stars
De boodschap achter deze feel good fillm is vooral durf te dromen en wees niet bang ze te verwezenlijken, want dromen kunnen uitkomen!
Ik kan niet wachten totdat de dvd uitkomt! Deze film is dus zeker een aanrader 😉
Titel:Â The Greatest Showman
Regie: Micheal GraceyÂ
Genre:Â Biografisch (Musicalfilm)
Sterren: ✰✰✰✰✰ (5/5)
Dit jaar, ook al is dat dan pas in Mei, bestaat LiefsSabrina.nl twee jaar. Twee hele jaren… (Oké eerlijk gezegd dacht ik dat het er al meer zouden zijn, maar ik heb hiervoor natuurlijk diverse andere blogs gehad). Twee jaar online vraagt om iets nieuws. Waar Liefs Sabrina vorig jaar Instagram op ging, ga ik dit jaar een ander avontuur aan met mijn blog. Updates geef ik nu vooral door via mijn persoonlijke Facebookpagina, via Twitter en via Insta, maar omdat ik merk dat ik via die laatste twee kanalen toch niet het bereik heb wat ik graag zou willen heb ik besloten om daar nog ééntje aan toe te voegen.
*Tromgeroffel*
Vanaf vandaag is Liefs Sabrina te vinden op Facebook met een compleet eigen Facebookpagina! Oké, de pagina staat misschien al een tijdje online, maar ik vond het ergens ook zo sneu om deze aankondiging te doen met een lege pagina…
Liefs Sabrina is op Facebook te vinden als Liefs Sabrina of als @BlogLiefsSabrina.
Posts zijn zowel bij Facebook, Twitter als Insta te vinden onder de hashtag #LiefsSabrina.
Ik wil alle lieve lezers en volgers oproepen om Liefs Sabrina te volgen op Facebook, Twitter en Instagram. Dit moet je zeker doen als je niks wilt missen!
Liefs,
Sabrina
Facebook: Liefs Sabrina // @BlogLiefsSabrina
Instagram: Liefs Sabrina // @Liefs_Sabrina
Twitter: Liefs Sabrina // @LiefsSabry
Liefs Sabrina 